Ana Nikolić prekrila lice šakama u manastiru - pevačica se obratila svim dobrim ljudima potresnim rečima
Manastir Temska, posvećen Svetom Đorđu, poznat je po svojoj bogatoj istoriji i freskoslikarstvu iz 16. i 17. veka. Ana Nikolić je došla da ga poseti i priznala da se oseća kao da je na pravom emstu.
Pevačica Ana Nikolić je vernica Srpske pravoslavne crkve, te svoje slobodne vreme koristi da bi išla na verska hodočašća i išla na poklonjenje u pravoslavne svetinje. Ona je na svom Instagramu podelila koju crkvu je sada posetila. Reč je o manastiru Temska, posvećen Svetom Đorđu, sagrađen u 14. veku i koji se nalazi nadomak Pirota.
Ana je podelila snimak kako se umiva na česmi koju je obnovio iguman Partenije još u 17. veku.
Ona je podelila snimak kako se umiva vodom sa ove česme za koju se veruje da je lokovita. Preko ej satvila hor koji peva molitvu "Oče naš" - molitvu koju je hrišćanima ostavio sam gospod Isus Hristos tokom besede na gore koja je opisana u Jevanđelju po Mateju u Novom Zavetu. Ana Nikolić je na snimku napisala dve poruke:
- Znate onaj osećaj kada vam je sve poznato... i kao da ste tu bili... Nešto kao "deja vu". Tada znate da ste na pravom mestu - napisala je Ana koja se očigledno srodila sa ovom svetinjom, a onda je usledila i jedna zahvalnica:
- Hvala svim dobrim ljudima koji mi se nađoše na ovom putu - napisala je Ana.
Velika svetinja
Manastir Temska, posvećen Svetom Đorđu, nalazi se nedaleko od Pirota, u slikovitom okruženju istočne Srbije. Njegova crkva, izgrađena u Moravskom stilu, sa osmostranim kubetom i upisanim krstom, jedan je od najstarijih sakralnih objekata tog tipa. Freskoslikarstvo unutar crkve rađeno je u dva navrata, 1576. i 1654. godine. Prvi živopis obuhvata scene iz Hristovog stradanja, dok se u kasnijem periodu freske proširuju na narteks, gde se posebno ističe žitije Svetog Đorđa.
Istorijat manastira seže do 14. veka, kada su ga podigli braća Dejanovići, rođaci cara Dušana, na temeljima starijeg hrama iz 11. veka. Manastir je kroz vekove pretrpeo mnoge nedaće, uključujući pljačku od strane Čerkeza 1876. godine, ali je obnavljan zahvaljujući igumanima i lokalnoj zajednici. Manastirski konaci, izgrađeni u različitim periodima, svedoče o njegovoj dugovečnosti i važnosti za vernike.
Od 1928. godine, manastir Temska postao je ženski, sa dolaskom ruskih monahinja posle Oktobarske revolucije. I dalje igra značajnu ulogu u duhovnom životu regiona, a danas u manastiru žive igumanija Efrosinija Ristić, monahinja Nedelja i duhovnik jeromonah Leonid. Ovaj manastir ostaje važan simbol verskog, kulturnog i obrazovnog nasleđa pirotskog kraja.
Ovaj manastir je odigrao ogromnu ulogu u obrazovanju lokalnog stanovništva pirotskog okruga. Jeromonah Ćesarije, došavši iz Hilandara u Temsku 1836. godine, osnovao je prvu školu u okolini i počeo sa opismenjivanjem meštana - u manastirskim ćelijama[11]. Uskoro zatim, Ćesarije dobija pomoć školovanog učitelja. Zajedno sa učiteljem, Ćesarije biva pogubljen od strane Turaka koji su kasnije i nastanili sam manastir, a nakon odlaska su i zapalili crkvu. Škola u okviru manastira radila je sve do 1892. kada se otvara školska ustanova u samom selu Temska.
