CRNA BRUKA U CRNOJ GORI: "NATO mi je ubio oca, a sad to ubistvo moram da platim!"
“NATO mi je ubio oca, sada oni hoće još jednom da ga ubiju“, revoltirano priča Ljubomir Komatina čiji je otac Manojlo poginuo u bombardovanju Murina u Crnoj Gori, koji po najnovijoj sudskoj presudi mora državi da vrati preko 70.000 evra koje je dobila kao odštetu.
Njegov otac Manojlo poginuo je u NATO bombardovanju crnogorske varošice Murino, 30. aprila 1999. godine. Porodica je, kao odštetu za duševne bolove, na osnovu pravosnažne presude dobila ratnu odštetu od 69.000 evra, ali država Crna Gora sada traži novac nazad. Porodica Komatina dobila je, ratnu odštetu jer su izgubili člana porodice pošto ih država nije upozorila na NATO bombardovanje, prenosi Radio Dojče Vele.
Pravna bitka je trajala četiri godine i, nakon tri suđenja, priču su zaključili pravosnažnom presudom u svoju korist. Država je proglašena odgovornom za to što nije zaštitila svoje građane. Ali, već naredne godine tužena strana zatražila je reviziju postupka na Vrhovnom sudu koji je ukinuo sve nižestepene presude. Potom Osnovni sud nalaže protivizvršenje, odnosno vraćanje novca. Komatine moraju da vrate odštetu i dodatno plate sudske troškove od 5.000 evra.
“U ovom slučaju Osnovni sud krši i ignoriše Zakon o obligacionim odnosima, koji propisuje da se ono što je primljeno za takav vid štete ne vraća“, kaže Velja Murić, advokat porodice Komatina i dodaje da će ići do kraja da “istera“ pravdu.
Direktorka Centra za građansko obrazovanje Daliborka Uljarević, koja u Crnoj Gori rukovodi aktivnostima Regionalne komisije za utvrđivanje činjenica o žrtvama ratova na području bivše Jugoslavije (REKOM), kaže za DW da je slučaj porodice Komatina primer negativne prakse Vrhovnog suda Crne Gore. Ona tvrdi da sud u primeni prava ima nepotrebnu tendenciju da stane u zaštitu "državnih interesa", državnog budžeta što je, navodi Uljarević, skandalozno i krajnje društveno opasno.
“Naravno, više je nego jasno da je ta odluka Vrhovnog suda u suprotnosti sa zaštitom društvenih vrednosti, duboko vređa žrtve, a u osnovi ima sve elemente diskriminacije. Država Crna Gora je u konkretnom slučaju odgovorna u ravni građansko-pravne materije i tu bi trebalo da su stvari jasne“, zaključuje Uljarević.