BOŽJE ČUDO NA DELU: Izronile zidine srpskog manastira u Hrvatskoj, sazidanog 1395. godine (FOTO)
Manastir se nalazi na dvadesetak kilometara od Knina
Kameni zidovi starog pravoslavnog manastira Dragović iz 1395. godine, dvadesetak kilometara od Knina, koji je polovinom prošlog veka potopljen zbog izgradnje hidroelekrane, ovih dana izvirili su iz akumulacionog jezera Peruća zbog niskog vodostaja.
MILO OPSEDNUT "VELIKOM SRBIJOM" Predsednik Crne Gore nastavlja da daje nebulozne izjave o našoj državi
KONZUL BiH ZAPRETIO SRBIMA RATOM I DŽIHADOM: Dodik ekspresno reagovao, "oduvao" ga odgovorom
"Mir treba da bude alfa i omega naših htenja i napora" Patrijarh srpski Porfirije se oglasio iz Sarajeva
Površina jezera Peruća u Hrvatskoj sve se više spušta, a ovih dana iz vode je izvirio deo starog pravoslavnog manastira Dragović iz 1395. godine, koji je 1958, zbog gradnje akumulacijskog jezera i hidroelektrane – potopljen.
Perućko jezero je ovih dana na ozbiljno niskom vodostaju, a iz vode izranjaju kameni zidovi.
Tada je raseljeno 1500 ljudi, jezero je progutalo kuće i plodna zemljišta, ali oni koji su živi i njihovi potomci dobro se sećaju svojih sela i priča roditelja, piše hrvatski Dnevnik.
- Moja svekrva je celi život pričala o tim poljima, livadama, ovcama, druženjima. Do smrti je pričala o tome - priseća se Marija Cvitković.
Perućko jezero je veštačko jezero na reci Cetini, između planina Dinare i Svilaje u Hrvatskoj. Pre početka jesenjih kiša vodostaj doseže najniži godišnji nivo i nije retkost da se voda povlači sve do nekadašnjeg prirodnog korita reke Cetine, ostavljajući neobične prizore i podsećajući na tajne koje leže ispod površine vode.
Priča o manastiru Dragović ima poseban značaj. Naime, u pitanju je jedan od tri istorijska srpska manastira u Dalmaciji, podignut šest godina posle legendarne Kosovske bitke, u periodu teškom za srpski narod.
Na osnovu "Povijesti o Svetoroždestvenskom manastiru Dragoviću u Pravoslavnoj eparhiji dalmatinskoj" iz 1859, manastir je poneo ime po Dragu koji je sa braćom prešao iz Bosne u Cetinsku krajinu, a po narodnom predanju po rečici koja je izvirala u blizini. Manastir je do 1995. godine čuvao u svojoj biblioteci pravo blago – oktoih iz 14. veka, minej za mesec maj iz 1531. godine, pisan u Studenici, kratke zapise Dositeja Obradovića, koji je na svojim putovanjima tu svraćao, kao i Laza Kostić, Simo Matavulj… U riznici se čuvao se antimins patrijarha Arsenija Čarnojevića iz 1692. (prvi barokni antimis u Srba) i mnoge druge dragocenosti.
Manastir Dragović spada u red tri najznačajnija dalmatinska manastira. Pored Krupe i Krke, koji su sagrađeni nešto ranije.
Nakon potapanja, izgrađen je novi manastir, na uzvišenju iznad jezera, koji je 1995. opustošen i do renoviranja početkom dvehiljaditih, njegove prostorije su navodno služile kao štala.