Za samostalni život potreban je određeni budžet. U svetu u kome se posledice ekonomske krize još osećaju, gde ima izobilje radne snage a premalo radnih mesta, retki su mladi ljudi koji mogu svojom platom da pokriju sve mesečne troškove, bez pomoći sa strane.
Osim plate, važno je i na koji način društvo u kojem mladi žive funkcioniše, šta se smatra prihvatljivim ponašanjem. U tradicionalnijim društvima, život sa roditeljima nije ništa neobično, čak se u određenim sredinama to podrazumeva.
Najsamostalniji su mladi u skandinavskim zemljama, gde manje od 5% mladih živi sa roditeljima. U zemljama Srednje i Zapadne Evrope broj mladih koji živi sa roditeljima varira između 10% i 20%, u Irskoj, Austriji, Estoniji i Kipru taj broj se kreće od 20% do 30%, a u Češkoj, Litvaniji, Letoniji i Španiji od 30% do 40%.
U Portugaliji, Rumuniji, Mađarskoj, Italiji, Sloveniji i Poljskoj nešto više od 40% mladih ne napušta roditeljsko gnezdo, a mladi koji se najređe odlučuju na korak ka samostalnom životu žive u Grčkoj, Bugarskoj i Slovačkoj.
Srbija nije članica Evropske unije pa se ne nalazi na ovoj mapi ali po podacima iz 2013. godine, Srbija bi bila obojena crvenom bojom sa 57% mladih koji žive sa roditeljima, a 37% nema nikakve prihode.