Evropa i svet su odlično upoznati sa količinom talenta koji "leži" u Srbiji i u ovom delu Balkanskog poluostrva. Igračkih i trenerskih. Jugoslavija je počevši od 1962-1990. godine osvajala čak 26 medalja na najvećim takmičenjima, a prvo Svetsko prvetsko prvenstvo, na oduševljenje cele nacije, posle šest drugih mesta, konačno je osvojeno 1970. godine pod palicom legendarnog Ranka Žeravice. Za "očeve" košarke smatrani su pokojni trener Aca Petrović, koji je više od 30 godina pažljivo gradio stil jugoslovenske reprezentacije, negovao diciplinu u odbrani i napadu, a njegova genijalnost i poznavanje košarke, ostavila je neizbrisiv trag, te se i danas proučava širom stare Juge.
I, naravno, Borislav Bora Stanković, koji je svojom upornošću i entuzijazmom uspeo da stavi našu selekciju u kolonu gde su već dominirali Amerikanci i selekcija SSSR i da nas "načini" košarkaškom nacijom, pored fudbala, koji je u tim godinama doživljavao punu ekspanziju širom sveta.
Posle Nikolića, Žeravice, Novosela i Ćosića, kako to uvek biva, došlo je do "smene" generacija. Dušan Duda Ivković, Željko Obradović, Svetislav Pešić, Bogdan Tanjević, Dragan Šakota, Saša Obradović, Duško Vujošević i na kraju Aleksandar Đorđević, koji je već na prvom velikom takmičenju dokazao da Srbija ima svetlu budućnost što se tiče trenerskog posla, čine stubove temeljce u velikim evropskim klubovima i konstantno dokazuju svojim umećem, da bez Srbina, na klupi ili u igri, nema kvalitetnog tima.
Već pomenuta disciplina postala je zaštitni znak srpske selekcije, jer u pitanju je odbrana nacionalnog grba, gde nema mesta neprofesionalizmu. Metodologija igre, kao i način rada sa košarkašima koji su nastupali pod palicom gore pomenutih trenera, možda nije uvek bila na etičkom nivou, ali na duge staze, zna se koja lekcija je trebalo da se nauči.
Često ih vidimo pored aut linije kako crvene, vrište, viču, gestikuliraju ka sudijama, svojim igračima, nezadvoljni jer nacrtana akcija nije uspela da se sprovede u delo, izgubljenom loptom ili greškom u odbrani, ali svi znamo, koliko su upravo oni neprocenjivo blago, koje nijedan sport, bar što se tiče našeg podneblja, nije uspeo da iznedri.
Duško Vujošević davi Bogana Bogdanovića
Aleksandar Đorđević izbacuje Micova iz tima na utakmici sa Novim Zelandom
Dušan Ivković lomi tablu na utakmici Efes-Ankara
Svetislav Pešić crta akciju košarkašima Zvezde na parketu
Sukob Saše Obradovića i Aleksa Renfroa tokom tajm-auta
Željko Obradović vređa sudiju na utakmici Fenerbahče-Armani
Njihove metode ne treba preispitivati, pošto iza sebe imaju rezultate koji ih potkrepljuju i opravdavaju svaki njihov potez. Najbolji, a "najluđi", jer njihova genijalnost ne može da se poredi sa načinom rada običnih "smrtnika".
PROČITAJTE I...