Presuda ima 45 strana, otkucanih pisaćom mašinom na sada već požutelom papiru. Odlično je očuvana. Na prvoj strani ima pečat sa delovodnim brojem, a na poslednjoj voštani žig koji dokazuje autentičnost dokumenata.
Presuda kojom je Vrhovni sud FNRJ 15. jula 1946. osudio Mihailovića na smrt nalazila se u privatnoj arhivi jednog od učesnika procesa protiv komandanta Jugoslovenske vojske u otadžbini.
- Dokument je završio u privatnoj arhivi po naređenju Ozne i samog Tita. Oni su tražili da ne dospe u javnost jer je u to vreme bilo živih svedoka koji bi mogli da otkriju inskostruisanu optužnicu protiv Mihailovića u kojoj su mu pripisana i dela koja nije počinio. Dakle, presuda je namerno uklonjena kako bi se ceo proces kroz istoriju držao pod velom tajne. I čoveku koji je čuvao dokument to je išlo u prilog, jer se i on plašio montirani navodi mogu da mu prave velike probleme u budućnosti. Prema njegovom svedočenju za života, dokument je kod njega završio krajem 1947. godine – objašnjava izvor Blica i potomak “čuvara presude“.
Isti sagovornik kaže da je presuda bila strogo čuvana tajna i da je Tito znao da sud istorije može da mu bude veliki protivnik.
Prenosimo deo iz optužnice:
U ime naroda
Vrhovni sud Federativne Narodne Republike Jugoslavije, Vojno veće, sastavljeno od pukovnika Mihaila Đorđevića, kao presedavajućeg, i sudija, potpukovnika Milije Lakovića i Mihaila Jankovića, sa sekretarom poručnikom Todorom Popadićem, po krivičnoj stvari protivu optuženih Dragoljuba-Draže Mihailovića i drugih radi krivičnih dela iz Zakona o krivičnim delima protivu naroda i države i Zakona o zabrani izazivanja nacionalne, rasne i verske mržnje i razdora, a na osnovu optužnice Vojnog tužioca Jugoslovenske armije od 31. maja 1946. godine i rešenja ovog suda od 1. juna 1946. godine, održao je u Beogradu glavni javni usmeni pretres od 10. juna do 11. jula 1946. godine, na kome je optužnicu zastupao zastupnik Vojnog tužioca Jugoslovenske armije pukovnik Miloš Minić, u prisustvu optuženih Dragoljuba Draže Mihailovića koga brane Nikola Đonović i Dragić Joksimović advokati iz Beograda; optuženog Stevana Moljevića koga brani Rajko Atanacković advokat iz Beograda; optuženog Đure Vilovića koga brani Dr Milan Omičikus advokat iz Beograda; optuženog Radoslava-Rada Radića koga brani Lazar Vučetić advokat iz Beograda; optuženog Slavoljuba Vranješevića i optuženog Miloša Gašiće koje brani Blaža Radović advokat iz Beograda; optuženog Dragomira-Dragog Jovanovića i optuženog Koste Kumanudija koje brani Slavko Dukanac advokat iz Beograda; optuženog Tanasija-Tase Dinića koga brani DR Bogoljub Jovanović advokat iz Beograda; optuženog Velibora Jonića koga brani Milan Živadinović advokat iz Beograda; optuženog Đure Dokića koga brani Dragoljub Joksimović advokat iz Beograda; optuženog Koste Mušickog koga brani Slobodan Subotić iz advokat iz Beograda; optuženog Lazara-Laze Markovića koga brani Aleksandar Nikolić advokat iz Beograda; a u odsustvu optuženog Mladena Žujovića i optuženog Živka Topalovića koje brani Ljubomir Radovanović advokat iz Beograda, optuženog Slobodana Jovanovića koga brani Miloš Terzić advokat iz Beograda; optuženog Božidara Purića i optuženog Petra Živkovića koje brani Pavle Miljaković advokat iz Beograda; optuženog Radoja Kneževića o optuženog Milana Gavrilovića koje brani Slobodan Subotić, advokat iz Beograda; optuženog Živana Kneževića i optuženog Konstantina Fotića koje brani Dragutin Tasić advokat iz Beograda pa je po konačnoj reči zastupnika Vojnog tužioca Jugoslovenske armije da ostaje pri optužnici i traži strogu i pravednu kaznu za optuženike i završne reči, branilaca svih optuženih i ...