Osmu deceniju „gazi“ Partizan! Pre tačno 71. godinu 4. oktobra u Beogradu je realizovana odluka čelnika tadašnje FNR Jugoslavije da se osnuje Jugoslovensko sportsko društvo. Svetozar Vukmanović – Tempo, svojim entuzijazmom se zalagao da se pri Centralnom domu Jugoslovenske armije oformi fudbalski klub, a kasnije da se to širi i na ostale sportove, u kojima bi bili sportisti koji su u vojničkoj uniformi. Tako su istog dana kada i fudbalska sekcija, rođene atletska, šahovska, košarkaška i odbojkaška. Danas, Partizan predstvalja nešto zbog čega se Srbija polarizuje i svakako je, uz Crvenu zvezdu, najveći klub u našoj zemlji.
Društvo iz Humske, „armijski klub“ i tako dalje i danas odzvanja u ušima starijih ljubitelja ovog tima. Međutim, danas je slika malo drugačija. Partizan u pojedinim sportovima dominira u Srbiji, ali u Evropi... Materijalna situacija, direktno, u fudbalskom klubu nije ni malo ružičasta, no red je da se na rođendan podsetimo nekih od uspeha jednog od najvećih sportskih društava na svetu. A u sedam decenija, kada se presabere, bilo je toga...
Osvojio je 26 titula šampiona države, 12 puta kupa, a zlatnim slovima su ispisana osvajanje Srednjoevropskog kupa 1978. godine, kao i veliko finale Kupa šampiona 1966. godine. Prvi meč su crno-beli odigrali protiv Sportinga, a iz Humske je došlo najviše reprezentativaca, i fudbalera koji su više od 50 puta igrali u nacionalnom dresu. U najkvalitetnijem fudbalskom takmičenju – Ligi šampiona – igrao je dva puta (2003. i 2010. godine), a prošle sezone je u Ligi Evrope imao najbolji rezultat. Usput, posle tri decenije savladana je i jedna nemačka ekipa (Augzburg 3:1).
Opet, prve dane i mesece, prve korake i poduhvate Fudbalskog kluba Partizan, danas je gotovo nemoguće utvrditi, sem, kako piše na njihovom zvaničnom sajtu, naslutiti po sećanjima nekoliko aktera tih događaja, koji su još među nama. Pisanih dokumenata o počecima gotovo i da nema. Zapisnika, ili makar beležaka, takođe.
Dva dana po osnivanju, 6. oktobra, prvi put su na teren istrčali igrači.0 Pobedili su reprezentaciju Zemuna 4:2, a u istoriju su ušli:
Čulik, Čolić, Beleslin, Čajkovski, Đurđević, Švaljek, Šereš (B. Mihajlović), Atanacković, Rupnik, Božović i Matekalo, koji je bio i prvi strelac (dao je dva gola. Šereš i Rupnik po jedan). Trener je bio Franjo Glazer, a za fudbalsku sekciju, kao tehniko, bio je zadužen Virgil Popesku.