DA LI ZNATE IMENA ZEMUNA KROZ ISTORIJU? Čak su ga nazivali i "Zli grad"

Nakon ove kulture usledilo je doba srednjeg i mlađeg neolita, period u kojem su ljudi nastanjeni na prostoru današnjeg Zemuna živeli na Gardošu.

Ovu kulturu u Sremu oko 2000. godine p. n. e smenjuje badenska kultura, kada je počela prva upotreba bakra pri izradi oruđa i oružja.

Na Gardošu se nalazi jedno od najvećih i najdugovečnijih naselja ove kulture. Nakon badenske, sledeća kultura na ovom području koja je usledila je bila vučedolska kultura. Ova kultura je zaživela u Zemunskoj Pregrevici o čemu svedoče arheološki nalazi nađeni na obali Dunava. Prvo ozbiljno naselje na području Zemuna je bio keltski Taurunum , za koji se na osnovu podataka smatra da je podignuto oko 85. godine p. n. e. Naselje se nalazilo na mestu današnjeg Gardoša i zemunskog groblja.

Nakon velikih bitaka za vreme osvajačkih ratova Rimljana i pokorenja ilirsko-keltskog plemena razbija se Taurunum kao antički grad. Nakon rimske okupacije i dolaska rimske vojske, došlo je do delimičnog preseljavanja i pregrupisavanja stanovništva. Poznato je npr. da je stanovništvo koje je živelo severno od Zemuna preseljeno u Zemun (Taurunum) i u Zemun-polje (Mutatio Altina).[3] Na početku je sastav stanovništva sigurno ostao nepromenjen. Tek nakon uspostavljanja i razvoja rimskih gradova u Sremu i nakon naseljavanja Italika može se računati sa suštinskim promenama u strukturi stanovništva, kao i sa romanizacijom lokalnog stanovništva.

U Antici Zemun je dostigao je svoj vrhunac kada je postao grad-pristanište i sedište dunavske rimske flote, nazvane classis Flavia Pannonica koja je formirana tokom Flavijevskog perioda. Iako je njena matična luka bila Taurunum, ispostava flote mogla je biti u Burgenae-ama.[4]

U doba kasne antike, Taurunum je bio utvrđena luka i trgovački grad između glavnog druma koji je vodio ka tek osnovanom Konstantinopolju. U 5. veku Huni su ga opljačkali i spalili, da bi krajem 8. veka gradom zavladali Franci.

Srbi su polovinom 9. veka nastanili Zemun i iz Srema potisnuli franačku vlast. U 12. veku učesnici drugog i trećeg krstaškog pohoda prolazili su kroz Zemun, dok su u istom periodu Mađari od kamenja sa razrušene beogradske tvrđave napravili zemunski grad.

Nedugo zatim, sredinom 12. veka vizantijski car Manojlo I Komnin osvojio je Zemun, srušivši njegove zidine i naredio da se kamen ponovo uzida u bedeme beogradske tvrđave. Krajem 12. veka Zemun je bio srušen od Romeja koji su ga prethodno zauzeli. Nakon velikog broj osvajača i vojski, stižu i Turci koji ga pljačkaju i pale, a 1465. godine turska vojska opseda Beograd. Hrišćanska flota iz Zemuna u tom trenutku pod vođstvom Sibinjanin Janka pomaže Beogradu i oni udruženo pobeđuju Turke.

Nakom pobede nad Turcima u Zemunu je zavladala kuga koje je ubila mnoge njegove stanovnike. Među njima žrtva bolesti bio je i Sibinjanin Janko, koji je živeo u srednjovekovnom utvrđenju, pa je ta kula narodski nazvana Kula Sibinjanin Janka.

Nakon napada Beograda od strane Turaka,1522. godine, smederevski sandžak beg pod naredbom sultana napada i zauzima Zemun. Posle niza austrijsko-turskih u 17. veku i 18. veku, ratova, pustošenja i rušenja Zemuna su završena Požarevački mirom 1718. godine.

U prvoj polovini 18. veka u Zemunu je otvorena sanitarna stanica za robu, putnike i poštu, kao i još jedna stanica za svakodnevni promet. Vlastelinska uprava ukinuta je 1758. godine i sva naselja u jugoistočnom Sremu ušla su u okvir Vojne granice, dok pogranični Zemun postaje slobodan vojni komunitet. Zemun se nalazio na području raskrsnica istoka i zapada, pa se zato u njemu oduvek govorilo više jezika. Nakon dolaska austrijske vlasti, muslimansko stanovništvo odlazi iz grada, a ranije izbegli hrišćani se vraćaju na svoja ognjišta. Pred starosedelaca Srba u Zemunu je tada živelo veliki broj nemačkih porodica. Nedugo nakon ulaska Zemuna u sastav Austrije, Zemun i njegova okolina postaju posed porodice Šenborn, koji i dovode nemačke naseljenike.[5] Zemun nakon toga postaje slobodni grad, a slobodna granica se ukida.