Jedno od sela Moravičkog okruga, koje pripada čačanskoj opštini i ne broji ni hiljadu žitelja, poznato je po tajni koja se prenosi s kolena na koleno.
U nju mnogi ne veruju i ne može se reći da nemaju pravo. Ali, isto tako, ima i onih koji veruju da se upravo u čačanskom selu Ostra krije blago, koje je po legendi u nepristupačnoj pećini skrio niko drugi do Đurađ Branković.
Arheološki lokalitet Gradina Sokolica
Iako selo Ostra u narodu jeste poznato po blagu dinastija Nemanjić i Branković, na njegovoj teritoriji se nalaze i Spomenik hrabrosti, podignut u znak sećanja na stradale učesnike Drugog svetskog rata iz tog kraja, kao i arheološki lokalitet Gradina Sokolica. Uz to je selo poznato i po majdanima kamena – ostrovačkog peščara.
Ali da se vratimo na arheološki lokalitet, u okviru kog se nalaze ostaci tvrđave, koja je davnih dana bila naseljena, primarno zbog odličnog položaja. Naime, ako odlučite da posetite ovo nepokretno kulturno dobro, imaćete priliku da uživate u pogledu koji se pruža iz nekadašnjeg grada Sokolica. U davna vremena je ova tvrđava, kako se pretpostavlja, korišćena za nadgledanje južne Šumadije i prostora Čačanske kotline.
U dva navrata su vršena istraživanja na ovom lokalitetu i to 1973. i 1977. godine. Na osnovu pronađenih ostataka je utvrđeno da je područje bilo naseljeno još u periodu bakarnog doba. A najviše artefakata datira iz perioda vladavine Vizantije.
Prema rezultatima istraživanja, utvrđenje Sokolica se sastojalo od Gornjeg i Donjeg grada, koji su bili opasani jakim bedemima i oivičeni sa nekoliko kula stražara.
A sada narodno predanje...
Baš ispod ovog utvrđenja se nalazi, sada već vrlo uzan prolaz u pećinu. Ranije je taj prolaz bio širi, kako navode meštani, a danas je toliki da čovek jedva može da prođe.
Kako veli legenda, bežeći od turske vojske nakon pada Smedereva, srpski despot Đurađ Branković i njegova žena su poneli i sve blago. A među tim blagom bila je i kruna srpskog cara Dušana Silnog. Upravo ispod utvrđenja Sokolica su se skrili.
Narodno predanje veli da su tu živeli, pa čak i da u unutrašnjosti pećine postoji skriveni grad, ali i da se tu danas nalazi kruna srpskog cara.
Baš zbog toga ovaj prostor privlači mnoge radoznalce, kao i zbog mnogo drugih priča koje o pećini kruže.
Prema jednoj od njih, ulaz u ovu pećinu čuva ogromna zmija, ali i sedi monah koga prati čopor vukova. Prema drugoj, ulazak u pećinu će biti dozvoljen samo onome, ko će da povrati sjaj Srbije iz doba Nemanjića.
Bilo kako bilo, meštani sela Ostra i okoline se baš i ne usuđuju da je posećuju. Ali zato prenose sa kolena na koleno priču o onima koji su iz pohlepe rešili da pokušaju da uđu u pećinu. Neki su izašli živi, pa poginuli kasnije, neki su zanavek zanemeli, neki su sišli sa uma.
Pojedini pričaju i da su videli tu ogromnu zmiju, koja prema narodnom predanju čuva upravo krunu cara Dušana.
No, bez obzira da li verujete u narodne legende ili ne, nema sumnje da je ovaj deo Srbije vredno posetiti!