Na današnji dan, pre godinu dana, prestalo je kuca srce našeg "đede" kako su ga svi zvali.
Arhiepiskop cetinjski i mitropolit crnogorsko primorski Amfilohije, svetovno Risto Radović (83), ostaće upamćen kao neko ko je pozvao i stao na čelo masovnih višemesečnih litija u Crnoj Gori protiv Zakona o slobodi veroispovesti, a koje su na koncu dovele do smene vlasti u Crnoj Gori, odredile rezultat parlamentarnih izbora i prouzrokovale pad DPS-a Mila Đukanovića nakon tri decenije na vlasti.
Do poslednjeg dana se borio za Mitropoliju i za Srpsku crkvu u Crnoj Gori, za Kosovo i Metohiju u sastavu Srbije, za očuvanje srpskog identiteta i dostojanstvo Srba i Crnogoroca pravoslavaca u Crnoj Gori.
Bio je protiv raspada Jugoslavije i za ujedinjenje srpskih teritorija.
Mitropolit Amfilohije rođen je na Božić 7. januara 1938. godine u Barama Radovića u Donjoj Morači. Svetovno ime mu je bilo Risto Radović. Osnovnu školu završio je u rodnom mestu, a Bogosloviju Sv. Save u Rakovici u Beogradu. Diplomirao je na Bogoslovskom fakultetu u Beogradu 1962. Studirao klasičnu filologiju na Filozofskom fakultetu u Beogradu.
Posle završenog fakulteta, postdiplomske studije nastavlja u Bernu i Rimu, gđe je magistrirao na Istočnom pontifikalnom institutu (1965). Odatle odlazi u Pravoslavnu Crkvu Grčke, gde je primio sveštenički čin. U tom periodu, u Atini je odbranio doktorat o Svetom Grigoriju Palami.
Posle godinu dana provedenih na Svetoj Gori, odlazi za profesora na Pravoslavni institut Svetog Sergija u Parizu, a od 1976. godine postaje docent, pa redovni profesor na Bogoslovskom fakultetu Svetog Jovana Bogoslova u Beogradu (kasnije Pravoslavnog bogoslovskog fakulteta Univerziteta u Beogradu), u dva mandata bio je i njegov dekan.
Bio je zamenik patrijarha Pavla od 2007. do njegove smrti 2009. i nakon toga do izbora patrijarha Irineja 2010. Tih godina pitali su ga da li sebe vidi kao kao novog patrijarha, a on je odgovorio – "neće me se Crnogorci tako lako ratosiljati".
Sabor SPC izabrao ga je maja 1985. godine za episkopa banatskog, a hirotonisao ga je ubeogradskoj Sabornoj crkvi patrijarh srpski German.
Decembra 1990. godine izabran je za mitropolita crnogorsko-primorskog sa sedištem na Cetinju, svečeno ustoličenje izvršio je patrijarh srpski Pavle.
Govorio je grčki, ruski, italijanski, nemački i francuski jezik, a koristio u naučnom radu starogrčki, latinski i crkvenoslovenski. pored teologije i filozofije bavio i esejistikom, prevodilaštvom i poezijom, primljen je u članstvo Udruženja književnika Srbije i Udruženja književnika Crne Gore, dobitnik je mnogih književnih nagrada.