U čačanskom selu Banjica, u podnožju planine Jelice, nalazi se jedna od najvećih srpskih svetinja.
Pre sedam vekova braća Mrnjavčevići podigli su manastir Stjenik u kom danas počivaju mošti Svetog Jovana Stjeničkog nad kojim su se, kako se veruje, izlečili mnogi putnici namernici koji su spas od fizičkih, ali i duhovnih teskoba potražili upravo u ovoj božijoj kući.
Manastir Stjenik nalazi se ispod istoimenog brda, a ukoliko se od njegovih starih drvenih vrata uputite 500 metara putem uzbrdo, doći ćete do izvora pod nazivom Svetinja, za čije postojanje su vezana mnoga božija čuda.
- Devojčicu koja je rođena slepa, roditelji su po svakom prazniku dovodili na izvor i umivali je.
Nakon jednog bogosluženja ona je progledala kad je imala tri godine, kasnije je postala čak i učiteljica. Zatim, žena koja je bila srčani bolesnik, bajpaseve i operaciju je izbegla upravo zahvaljujući molitvi nad moštima i vodi sa svetog izvora.
Danas vernici ovde vrlo često dolaze i svi sa sobom nose flaše, kako bi natočili vode i poneli svojim kućama - kaže za medije stariji meštanin sela Banjica.
Prema predanju Jovan Stjenički je najviše vremena provodio u postu i molitvi, u jednoj pećini iznad manastira.
U leto 1462. godine Turci su upali u manastir zapalili ga, a igumana Jovana usmrtili.
Na mestu gde je sahranjen kasnije je podignuta nova crkva.
Prilikom obnove manastira 1950. godine na Vidovdan, njegove mošti su iskopane i prebačene u manastir i od tada narod ovog kraja ovde se moli, traži lek za svoje bolesti i razrešenje mnogih nevolja. Veruje se da su se ovde mnogi izlečili od epilepsije i plućnih bolesti.
- Do pre nekoliko godina do manastira Stjenik vodila je samo uzana stazica, kroz šumu, uz potok. Ali i pored toga narod je dolazio na poklonjenje svecu. Čak su mnogi vernici ostajali po čitavu noć u crkvi, a hladne noći ispod Jelice nisu ih odgovorile od ove namere i kako kažu - svetac je uvek pomagao - kažu meštani.