Kažu da je ovo selo imalo više stanovnika nego London, a ime je dobilo po borbenom duhu lokalnog stanovništva.
Seosko naselje u Srbiji u opštini Knić u Šumadijskom okrugu – Borač, mesto u kom su se Srbi sklanjali od neprijatelja, selo koje su Srbi podigli na rimskim temeljima.
Prema arheološkim istraživanjima grad je star oko dve hiljade godina i tokom vekova u njemu su živeli carevi, kraljevi i vlastelini.
Čuveno je po Boračkom kršu, ostatku ugašenog vulkana, koji je nastao pre 20 miliona godina. Na njemu su tvrđave gradili Кelti, Rimljani, Vizantinci i Srbi i kao takvo je ucrtano na mapi sveta.
Izgradnji grada i njegovoj slavi najviše je doprineo despot Stefan Lazarević koji je na tom mestu sa Dubrovčanima potpisao Sporazum o slobodnoj trgovini. Grad je bio vojno-strateško uporište, a zbog geografskog položaja važio je za neosvojivu tvrđavu.
U Boraču su postojala dva manastira i devet crkava, a groblje se prostiralo na oko pola hektara. U selu je očuvan veliki broj starih srpskih kuća (kraj 19. - početak 20. veka), a u nekima od njih se može dobiti smeštaj, jer se seljani bave seoskim turizmom.
Crkva svetog arhangela Mihaila se nalazi podno Boračkog krša i do nje se može lako prići; dvorište je divno uređeno i ima mesta za sedenje i izlet. Put pored crkve vodi do planinarskog doma, od koga se može popeti na vrh Krša, na kome su ostaci grada.
Interesantno je da su spomenici prvobitno bili napravljeni u jarkim bojama i imali su određena obeležja - ako je sahranjen drvoseča – sekira, ako je vojnik – šajkača.
Borački krš proglašen je za spomenik prirode i pod zaštitom je države.
Ono što je zanimljivo današnjem svetu jeste da je u selu snimana poznata TV serija „Moj rođak sa sela“ i Nemanjići — rađanje kraljevine. Takođe, na Starom groblju u Borču su snimljeni kadrovi iz serije Crna svadba.