Srpsko stanovništvo koje živi u predelima Medveđe, Preševa i Lebana posebno su pogođeni albanskim doseljenicima koji pokušavaju da ta mesta pretvore u svoje “mahale” i centre kroz koje će širiti svoju indoktrinaciju i ideju “Velike Albanije”. Nesumnjivo je da albanski doseljenici imaju podršku svojih predstavnika u Tirani, ali i Prištini.
Poznato je da se opština Medveđa pre samo dve godine našla na meti “albanskog klana” koji je kupovao zemljišta u toj opštini i nekretnine i da je izvršeno masovno naseljavanje, a sve sa ciljem da se umanji brojčano stanje srpskog stanovništva. U tom trenutku, Albanci time uspevaju da u tim opštinama promene nacionalnu strukturu, a u svemu im pomažu albanski političari i moćnici. Tada je prema nezvaničnim informacijama u opštinu Medveđu uloženo oko deset miliona evra kako bi se albanski lobi proširio i infiltrirao.
Sličan scenario sada se događa u opštini Lebane gde su pojedinci rešili da sagrade džamiju usred sela koje pripada toj opštini. Takođe, u blizini tog novoosnovanog objekta već godinama je istaknuta albanska zastava, kao da je celo selo albansko, a ne svih ljudi i svih narodnosti.
Iako je na fotografijama koje su usnimljene u tom selu jasno vidljivo da je albanska zastava istaknuta i da su započeti radovi na verskom objektu, iz opštine Lebane za naš portal demantovali su tu informaciju i istakli da se džamija neće graditi.
-Na teritoriji opštine Lebane ne postoji džamija niti će se ona graditi. Reč je o kapeli namenjenoj stanovnicima naše opštine islamske veroispovesti kako bi dostojno uz njihove verske obrede sahranjivali svoje najmilije. Uglavnom se radi o pripadnicima romske nacionalne manjine - istakli su iz opštine i dodali:
-Na teritoriji opštine Lebane nema albanskih zastava. Ukoliko dođemo do takvih saznanja državni organi će reagovati u skladu sa zakonima Republike Srbije - naveli su oni.
Ipak, te informacije očigledno nisu tačne, jer se u selu albanska zastava vijorila, a u jednom trenutku ju je čak vetar pocepao i spustio sa jarbola, ali se na fotografijama jasno vidi da je zastava bila tu. Takođe, postavlja se i pitanje ukoliko je taj novoizgrađeni objekat kapela za dostojno obavljanje verskih obreda sahranjivanja najmilijih, čemu onda postavljanje i isticanje obeležja albanske nacionalnosti pored i u neposrednoj blizini tog objekta? Iz opštine su na ovo pitanje ostali nemi, a o tome zbog čega se dozvoljava da albanski doseljenici rade šta im se prohte tek nije bilo reči.
Građani koji stanuju u opštinama na jugu Srbije svakodnevno se susreću sa ovakvim slučajevima i albanskom upornošću da budu većinski narod među srpskim sredinama. Takođe, evidentno je da isticanjem svojih nacionalnih obeležja namerno provociraju i ne poštuju propise zemlje u kojoj borave, a pokušavaju i da zaplaše lokalno stanovništvo. Vreme prolazi, građani se boje, a albanski lobisti sve su gladniji srpske zemlje.