Danas je tačno 25 godina od jednog od najmasovnijih i najmonstruoznijih zločina iz prošlog rata, od ubistva 56 Srba u Gornjoj Jošanici kod Foče, koji su stradali 19. decembra 1992. godine na kućnom pragu, na dan kada je trebalo da proslave krsnu slavu.
Pročitajte i:
U napadu je učestvovalo oko 600 pripadnika takozvane Armije BiH, u deset grupa raspoređenih na deset jošaničkih zaseoka, koje su sravnili sa zemljom.
Hladnokrvno su ubijeni 21 žena, kao i troje dece - Dragana Višnjić od deset godina, njen tri godine mlađi brat Dražen i dvogodišnja Danka Tanović.
Učenica četvrtog razreda Osnovne škole "Veselin Masleša“ u Foči Dragana Višnjić i njen brat Dražen prethodnog dana su iz Foče sa roditeljima došli kod dede i babe na slavu.
Ubijeno je ukupno 16 Višnjića, a Dušanka Lalović, tada Višnjić, jedna je od retkih iz ove familije koja je uspela da pobegne ispod noža.
- Najstrašnije je što su dve kompletne porodice pobijene, porodica Vukadina Višnjića i porodica Stojke Višnjić - kaže Lalovićeva, kojoj je poginuo otac Tomo.
Tragedija u Crnoj Gori: Muškarac pucao u bivšu devojku, pa izvršio samoubistvo
Na dan kada je trebalo da slome krsni kolač, ubijeni su deda Vukadin Višnjić (64), njegova supruga Zorka (64), njihova dva sina Dragoljub (39) i Milan (33), Dragoljubova supruga Olga (31) i njihovo dvoje dece, Dragana (10) i Dražen (7).
Svi ukućani su pobijeni i u porodici Stojke Višnjić (68), koja je stradala zajedno sa svojom snahom Gojom (44), unukama Zorom (22) i Rankom (24), unukom Vlatkom Višnjićem (20) i praunukom Dankom Tanović (2), Zorinom ćerkom.
Ubijeno je i devet članova familije Kulić, po pet u familijama Grujičić i Blagojević, zatim četvoro Davidovića, po troje Jegdića, Pljevaljčića i Stojanovića, dvoje Mićevića i Ivanovića, te po jedan član iz porodica Škipina, Stevanović, Jagodić i Tanović.
JEZIV SUKOB: Posvađao se sa društvom, napravio MOLOTOVLJEV KOKTEL, a onda je nastao HOAS
Medicinar u penziji Slavko Đorđević, kome su ubijeni sestra Jela Višnjić (50) i zet Miladin Višnjić (52) primio je tela u mrtvačnici fočanske bolnice, fotografišući svaku žrtvu ponaosob.
- Počinjen je neshvatljiv zločin. Svi su poginuli klanjem, ubijanjem tvrdim predmetima, noževima, sekirama. Niti su se branili, niti su imali oružje da se brane - kaže Đorđević.
Priseća se da je njegova sestra izbodena nožem u trbuh i na kraju usmrćena ubodom u vrat.
- Mog zeta su sekli nožem, od stopala do gluteusa nekoliko rezova mišića su napravili, a razbili su mu čelo, šake i stopala da ne bi mogao da beži. Razbijali su nekim predmetima lobanje i sekli preko lica i nosa, odsecali uši - priča Đorđević.
Poznati su naredbodavci iz ratnog predsedništva opštine Goražde i vojnog vrha takozvane Armije BiH, kao i neposredni komandiri jedinica na terenu, ali se na podizanje optužnica još čeka.
Dušanka Lalović kaže da nema tog suda gde nije davala izjave – od Trebinja do Tužilaštva u Sarajevu, a predmet je, naglašava ona, bio i u Hagu odakle je vraćen.
- Nikada niko nije okrivljen. Kako neko može da živi 25 godina, a da zna da je počinio takav zločin. A gledajte simbolike, Hag se ove godine zatvara, baš na Nikoljdan, a za zločin u Jošanici koji je počinjen na Nikoljdan niko nije odgovarao. Ko je ubio 56 ljudi, koji su krivi samo što su bili Srbi i što su slavili svoju slavu. Znaju se počinioci ovog zločina, pisali su oni knjige o svom junaštvu, ali i dan danas nikom ništa, pravda ćuti - rekla je Lalovićeva.
Pre dve godine, na imanju Višnjića započeta je gradnja crkve zadušnice u znak večnog sećanja na jošaničke mučenike. Godišnjica zločina zvanično je obeležena u maju, na letni Nikoljdan, a porodice poginulih danas su obišle groblja u Jošanici i Foči i zapalile sveće za duše nevino stradalih.