Ugledna naučnica dr Olga Carević, koja se tokom rata u Hrvatskoj zalagala za miran suživot etničkih zajednica i demokratska načela, a kao Srpkinja javno se angažovala protiv srpske politike, pišući javna pisma u obrani Hrvatske, umrla je u 96. godini.
O smrti ugledne naučnice izvestili su mediji, pozivajući se na njene bliske saradnike.
Dr Olga Carević rođena je 9. aprila 1925. u Novom Sadu, u uglednoj srpskoj porodici. U rodnom Novom Sadu završila je osnovnu i srednju školu, a 1945. upisala se na zagrebački Farmaceutski fakultet, na kojem je i diplomirala. Doktorirala je u oblasti medicinske biohemije, a naučno se usavršavala u Engleskoj, Belgiji i SAD-u.
Olga Carević radila je u zagrebačkoj Plivi, predavala na Veterinarskom fakultetu i na Medicinskom fakultetu u Zagrebu i Centru za postdiplomske studije, a zatim je u Institutu "Ruđer Bošković" i u Zavodu za zaštitu zdravlja radila kao naučna savetnica.
Učestvovala je u istraživanjima koja su rezultirala otkrivanjem antibiotika Azithromycina koji je Pliva 1988. lansirala na tržište pod nazivom Sumamed.
Radila je i sarađivala na nekoliko stranih univerziteta, a i nakon penzionisanja nastavila da radi pri Sekciji za promet i ekologiju Naučnog veća za promet HAZU i istraživala učinak toksičnih emitovanih materija iz motornih vozila na animalnu stanicu.
Bila je članica Hrvatske akademije medicinskih nauka, udruženja The New York Academy of Sciences, European Society of Toxicology i počasna članica udruženja International Society for the Study of Xenobiotics.
Široj javnosti poznata je po svom javnom delovanju, posebno tokom ratova devedesetih, kada se zalagala za miran suživot etničkih zajednica i demokratska načela. U više navrata zagovarala je i pristup Republike Hrvatske Evropskoj uniji, a njen prilog uvršten je u Egidin zbornik "Hrvatska Agenda 2000".
Još na početku pobune dela Srba u Hrvatskoj 90-ih godina Olga Carević se kao osoba srpske nacionalnosti javno suprotstavila srpskoj politici i distancirala od sledbenika te politike u Hrvatskoj, poručivši da je Hrvatska njena domovina.
Delovala je u sklopu hrvatskih evropskih inicijativa, obraćajući se javnosti na Hrvatskoj radio-televiziji (HRT) i svojim već poznatim pismima objavljivanima većinom u Vjesniku. Pisala je osobama poput predsednika SANU-a Dušana Kanazira, a sakupila ih je u nekoliko knjiga, parafrazirajući Nikolu Teslu, pod naslovom "Srpski rod, hrvatski dom".
Zbog takvih nastupa, u hrvatskoj javnosti doživljavali su je kao moralnu i intelektualnu vertikalu. Rediteljka Ines Pletikos snimila je dokumentarni film o Olgi Carević "Portreti koje pamtimo: Olga Carević - mostovi od srca do srca".
Dr Carević pisala je praktično do kraja života. Poslednji put hrvatskoj javnosti obratila se u julu prošle godine reagujući na tada aktualne kontroverze vezane uz obiležavanje godišnjice akcije "Oluja".
- Kao Srpkinja otišla bih srcem punim ljubavi u Grubore i u Knin. Moga sina Mislava, hrvatskoga branitelja, izgubila sam 4. avgusta 1993, a u avgustu ove godine navršiće se 30 godina kako pišem o međusobnom prijateljstvu ljudi, kao i prijateljstvu čoveka i prirode - poručila je tada profesorka Carević.
Dr Olga Carević dobitnica je plakete s likom Zdravka Lorkovića, odlikovana je redom Danice hrvatske s likom Ruđera Boškovića, a dobitnica je nagrade "Evropski krug" 1994.