Džerahović Muhamed iz Zenice, kojeg su tamošnji mediji opisivali kao "jednog od najagresivnijih vehabija u tom gradu", u Siriju je otišao sredinom marta 2013. godine sa Mehmedom Telalovićem iz Zenice, Mirzetom Mahmutovićem iz Tuzle i Muazom Šabićem iz Zenice. Posle nekoliko meseci vratio se u BiH.
Pročitajte i:
Džinić Amir (1976), pripadnik vehabijske zajednice u Gornjoj Maoči, a zatim iste verske skupine u Ošvama kod Maglaja, na sirijsko ratište je otišao 1. avgusta 2013. godine. Tamo je pristupio jedinicama Fronta Al Nusra.
Budući da je na Bliskom istoku kao ratni plen dobio kuću i imanje, nekoliko meseci kasnije u BiH je poslao prijatelja Emira Ališića da mu u Siriju dovede ženu i decu. Ališić, DŽinićeva supruga Emira i devetoro njihove dece su BiH napustili 13. decembra 2013. Od devetoro dece samo je jedno bilo punoletno. Najmlađe dete, kćerka Merjam, imala je pet meseci.
Po broju dece koju je odveo u ratni pakao, DŽinić važi za "rekordera", ne samo kad je u pitanju BiH, već i teritorija nekadašnje Jugoslavije. Odmah po dolasku na Bliski istok dva njegova najstarija sina, Amer (1993) i Almir (1997) regrutovana su u jedinice Islamske države.
Prema iskazu svedoka, bivšeg borca u Siriji, koji je po povratku u BiH pristao da sarađuje sa policijom, Amira DŽinića je upoznao u sirijskom gradu Mimbidžu.
-Tu nas je dočekao sa Muradifom Hamzabegovićem, odakle su nas prebacili u grad Haritaj. Bio je u vojnoj ketibi (jedinici) kod Safeta Brkića, potom kod Bajre Ikanovića, a na kraju kod Gorana Pavlovića. Zajedno smo bili u Siriji dok nije počeo napad na Kobane.
Po istom iskazu, Džinić je nakon pogibiji Rame Pazare prešao u civilnu policiju u Mimbidžu. Kasnije se preselio u Irak, gde je poveo i sinove Amara, Abdulaha i Abdu Rahmana, te kćerku Aminu. U Iraku ga je dočekala starija kćerka Enesa, koju je otac sa 16 godina udao za Emraha Fojnicu. Nakon što je , početkom avgusta 2014. Fojnica poginuo u Iraku (u toku uvežbavanja samoubilačkog terorističkog napada greškom je aktivirao eksploziv u prsluku) Enesa se udala za Ahmeta Salema Hasića, sa kojim je dobila kćerku Aišu.
Supruga Amira Džinića ostala je u gradu Al Bab sa sinom Bilalom i kćerkama Sarom i Merjem.
U 2017. mediji u BiH su objavili da je Amir telefonom kontaktirao nekadašnjeg saborca Adema Karamuju i raspitivao se o mogućnosti da porodicu vrati u BiH.
Almir Džinić (1997) je u Siriju otišao sa porodicom 13. decembra 2013. Nakon tri godine provedene u Siriji, 23. jula 2016. vratio se u BiH, ali je uhapšen na aerodromu u Sarajevu, po crvenoj Interpolovoj poternici „zbog krivičnog dela organizovanja terorističke grupe u vezi sa krivičnim delom terorizma“.
Priznao je krivicu i 16. avgusta 2016. osuđen je na godinu dana zatvora, što su zagovornici oštrije kaznene politike prema islamskim ratnicima ocenili kao „skandalozno malu kaznu“. Međutim, veće Odela dva za organizovani kriminal Suda BiH je kao olakšavajuće okolnosti uzelo to što je Almir na ratište odveden kao maloletnik, što je pobegao nazad u BiH i što je priznao krivicu.
Amer Džinić (1993) je u Siriju otišao sa porodicom 13. decembra 2013. Odmah je odveden u kamp za obuku Islamske države, iz kojeg je posle tri sedmice upućen na front. Sredinom septembra 2017. sirijske bezbedonosne službe su objavile da je poginuo u borbama za grad Deir Ez-Zor.