Iz tog vremenskog perioda ističu se značajni istorijski spomenici srpske srednjovekovne kulture, među kojima su najznačajniji crkva Bogorodice Ljeviške i kompleks manastira Sveti Arhangeli, koji je zadužbina cara Dušana. Prizren je takođe služio kao prestonica cara Dušana i Uroša.
Međutim osmanska viševekovna okupacija iz korena je promenila ovaj grad. Od grada slavne srpske prošlosti ostale su samo ruševine. Prizren je promenio čitavu urbanističku strukturu formiranjem čaršija, mahala i izgradnjom raznih monumentalnih islamskih građevina.
On je postao važno islamsko središte. Tako je crkva Bogorodice Ljeviške pretvorena u džamiju, freske na njenim zidovima su obijene i pokrivene. Zadužbina najvećeg srpskog vladara, manastir Svetih Arhangela prošao je još tragičnije, tokom 17. veka do temelja je porušen, da bi se od njegovog materijala u centru Prizrena izgradila Sinan-Pašina džamija.
Međutim uprkos tome što su od grada najslavnije srpske prošlosti ostale ruševine zarasle u korov i travu, u srcima srpskog naroda su uspomene na njegov nekadašnji sjaj snažno živele.
Sada, skoro 500 godina od Osmanskog zauzimanja Prizrena kucnuo je čas da se poslednji čin kosovske tragedije konačno odigra, i da se ona završi onako kako je srpski narod vekovima sanjao – Oslobođenjem Dušanovog grada.