KORENI SUKOBA U ETIOPIJI: Šta je dovelo do velike eskalacije u najmnogoljudnijoj državi na Rogu Afrike?
Imali smo prilike da u proteklih nekoliko meseci čujemo s vremena na vreme informacije o sukobima koji potresaju afrički kontinent. Uglavnom vesti stižu kada su u pitanju dešavanja u saharskoj i mediteranskoj Africi, ali retko ko je danas potpuno upoznat sa onim što se dešava u podsaharskoj ili sahelskoj Africi.
ESKALACIJA NASILJA U LONDONU - KULJAJU SUKOBI POLICIJE I DEMONSTRANATA: Tuče, hapšenja i nemiri na ulicama (VIDEO)
PUTIN BACIO NOVČIĆ U REKU, PA ZAMISLIO ŽELJU: Sa Šojguom uživa u lepotama Sibira, a evo šta je poželeo (VIDEO)
ŽENA, MAJKA, KRALJICA - SOFIJA TOLSTOJ: Rodila 13 dece, 20 godina dojila i bila trudna, pa još i brinula o mužu - genijalnom piscu
Uglavnom se govori o ratu u Libiji, sukobima između marokanskih trupa i Fronta Polisario. Takođe, ljudi su upoznati sa tim da u Africi deluju radikalne islamističke struje poput Al-Šababa (Somalija), Boko Harama (Nigerija), Islamskog kalifata Zapadne Afrike i njima slične.
Nedavno se rasplamsala kriza u Centralnoafričkoj Republici bogatoj dijamantima i naftom, u kojoj su učešće uzeli i ruski vojni instruktori zahvaljujući kojima je izbegnuto svrgavanje aktuelne vlasti u zemlji.
Rog Afrike predstavlja posebnu situaciju, natezanje Etiopije sa susedima oko izgradnje Renesansne brane, zatim izbijanje građanskog rata u ovoj federalnoj državi dovelo je do potpunog haosa u zemlji i odlaska desetina hiljada izbeglica iz zemlje.
Sukobi su političko-etničkog karaktera, jer je zemlja od 107,5 miliona stanovnika sastavljena od velikog broja etničkih i plemenskih grupa, a ako na sve to dodamo i religiju, onda se dobija pravi haos, rat svi protiv svih. Pojedine savezne države nisu bile zadovoljne odlukama vlasti u Adis Abebi i odlučile su da se pobune jer su zahtevale deo svog kolača u preraspodeli dobara i podeli vlasti. Neke su tražile i veći stepen autonomije.
Tako je došlo do rata u Etiopiji, jednoj od najstarijih judeo-hrišćanskih država u koju je kasnije došao i islam.
Etiopija ili zvanično Savezna Demokratska Republika Etiopija, država je u istočnoj Africi u regionu poznatom kao Rog Afrike. Nema izlaza na more, a graniči se na severu sa Eritrejom, na zapadu sa Sudanom i Južnim Sudanom, na jugu sa Kenijom i na istoku sa Somalijom i Džibutijem.
Od većih etničkih grupa postoje: Oromo, Amhara, Tigrinja koji čine više od tri četvrtine stanovništva, a u zemlji postoji više od 80 etničkih grupa, koji mahom govore kušitske i semitske jezike, dok je jezik amhara je službeni jezik.
Dakle, najbrojnije etničke grupe su: Oromo 40%, Amhara 25%, Tigrinja 6,2%, Somalci 6,0%, Gurage 4,3%, Sidama 3,4%, Volajta 2%, Afari 2%, Hadija 2%, Gamo 1%.
Važan deo života Etiopljana predstavlja i religija i veoma su joj posvećeni. Oko, 62,8% Etiopljana su hrišćani, od toga 43,5% etiopski pravoslavci, 5% su protestanti, dok katolici predstavljaju samo 0,9% stanovništva. Muslimani čine 33,9 % stanovništva, animisti 2,6%, i druge religije 0,6 %.
Država Etiopija se sastoji od sledećih saveznih država: Teritorija glavnog grada Adis Abebe, Tigraj, Amhara, Afar, Somali, Oromija, Benišangul-Gumuz, Harari, Dire Dava, Gambela i Teritorija Južnih naroda, etničkih grupa i narodnosti.
Hrišćanstvo je najzastupljenije u Tigraju, Amhari, Gambeli, Južnoj teritoriji i Adis Abebi, dok je islam najzastupljeniji u državama Somali i Afaru, stoga se može zaključiti da je nedavni sukob između Tigraja i savezne države Etiopije prevashodno političko-etničkog karaktera, nego što se može reći da je u pitanju verski sukob.
Međutim, savezne trupe čine vojnici pripadnici svih etničkih i verskih grupa, dok snage "odmetnutog" Tigraja čine uglavnom pripadnici naroda Tigrinja koji su uglavnom hrišćani. Stoga ne čudi što su se pojavili i izveštaji da se unutar tog političkog i međuetničkog sukoba prožimaju i elementi verske netrpeljivosti.
Narodno-oslobodilački front Tigraja (TPLF) je nekad dominirao centralnom koalicionom vlašću Etiopije. Osećajući se marginalizovanim aktuelnim političkim reformama premijera i Nobelovca Abija Ahmeda od stupanja na dužnost 2018. godine, TPLF se otcepio prošle godine, a zatim naljutio saveznu vladu održavanjem lokalnih izbora u septembru, iako su nacionalni izbori odloženi do sledeće godine. Tako su sukobi i započeti.
Sukobi i dalje traju, ali su u senci "važnijih" političkih dešavanja u svetu, jer je Afrika nekako uvek bila manje bitna od globalnih centara moći.