Prostor ovog dela Bačke, današnji Sombor, bio je naseljen u neolitu, da bi se kroz praistoriju i stariju istoriju smenjivali razni narodi. U 6. veku doseljavaju se Sloveni, a od 10. veka pada pod vlast Ugarske. Srbi se ponovo naseljavaju u 15. veku, a Bunjevci u 17. veku.
O nastanku i dalekoj prošlosti Sombora istoričari još i danas vode polemiku. Razlog tome su nepotpuni i oskudni istorijski izvori. Međutim, većina od njih smatra da je u 14. veku na vlastelinskom imanju razgranate ugarske porodice Cobor počela ubrzanije da se razvija naseobina.
Cobor Sent-Mihalj u turske ruke pada 1541. kada će ga Turskoj carevini priključiti Pertev-paša. U Somboru su Turci i, povremeno, njihovi saveznici Tatari ostati punih 146 godina, kada su ga, bez otpora, napustili 12. septembra 1687. godine. Dve godine po turskom osvajanju, 1543. prvi put se navodi ime Sombor za naseobinu koju su osvojili i to ime se održalo do današnjih dana.
Prestankom turske vlasti u Somboru počeo je veliki pritisak županijskih vlasti i ugarske aristokratije da se ukinu vojničke varoši i privilegije somborskih militara, tako da oni budu pretvoreni u paore, ili da se isele u druge gradove.
O tragovima prošlosti kroz vekove Sombora, tradiciji, promenama i svim korenima govorio je kustos grada u video prilogu koji vam prenosimo u potpunosti.
Carica Marija Terezija, je protiv svoje volje 1741. godine potpisala zakonski član, kojim se vojničke varoši potčinjavaju pod županijsku nadležnost, a odred militara "carskih sinova", kako su ih nazivali zbog privilegija koje su zaslužili braneći carevinu, su rasformirane 1745. godine Sombor se uključuje u sastav Bačke županije i predaje na upravu Ugarskoj dvorskoj komori, odnosno Bačkoj komorskoj administraciji.
Međutim, Somborci nisu želeli da izgube svoj privilegovan položaj i kreću u borbu za elibertaciju svoje varoši. U tome su i uspeli nakon istrajne borbe i uz veliku cenu. 150.000 rajnskih forinti u zlatu koje su uplaćene u carske trezore. Avram Mrazović 1778. godine osniva "Normu" najstariju ustanovu za obrazovanje učitelja za slovenski živalj na jugu.
Napredak Sombora će potrajati do početka 20 veka bez obzira što 1905. godine grad dobija i električnu struju i ubrzano se elektrificira počinju se javljati prvi znaci stagnacije.
Stagnacija je kulminirala podelom Kraljevine Jugoslavije na banovine, kada se ukidaju županije, a Sombor ulazi u sastav Dunavske banovine. Centar banovine se seli u Novi Sad, a time i sve značajnije upravne, sudske i druge županijske ustanove.