Crkva je posvećena Svetom Georgiju i prenosu moštiju, koji narod slavi kao Đurđic 3. novembra po starom julijanskom, odnosno 16. novembra po novom kalendaru.
Ova stara skromna Crkva podignuta je na visoravni u središtu sela. Vidi se izdaleka, sa okolnih fruškogorskih obronaka, ali i sa bačkih širina.
Zidana je od tvrdog materijala, kao jednobrodna građevina sa pravougaonim pevnicama i nesrazmerno niskim zvonikom na zapadnoj strani, sve u doba prve velike seobe pod Čarnojevićem.
Nova zvona, posle obnove 1924. godine, darivali su Srbi iz Amerike. Zvona je kupio Mihajlo Pupin, slavni naučnik i veliki dobrotvor, a stigla su vozom do Beočina 1925. godine.
Ikonostas koji ima odlike klasicizma rezbario je 1833. godine Maksim Lazarević, a Konstantin Pantelić ga je oslikao 1836. godine, kao i deo zidnog živopisa.
Na Bogorodičinom tronu sa ikonom Bogorodice sa Hristom nalazi se zapis u baroknoj kartuši iz 1781. godine koji pominje slikara Grigorija (Davidović Opšić) iz Čalme i naručioca Arsenija IV.
Najstariji predmeti su dva pevnička stola, kao i mali šestougaoni sto iz prve polovine 18. veka.
Zapis u dva reda o nastanku stolova počinje na severnoj, a završava se na južnoj pevnici godinom 1749. godine i imenom autora Hadži-Silvestra Popovića, jeromonaha manastira Rakovca, književnika i putopisca, značajne ličnosti naše kulturne istorije.
Ova crkva je nadživela dve carevine: tursku i austrijsku.
Više zanimljivosti o crkvi pogledajte u sledećem videu: