Jovan Hadžić (1799-1869) bio je prvi predsednik Matice srpske i njen osnivač, srpski književnik koji je stvarao u 19. veku i značajno doprineo na razvitku kulture srpskog naroda. Bavio se pisanjem poezije i to pod pseudonimom Miloš Svetić. Mnogima je poznatiji kao jedan od protivnika Vukove reforme jezika.
Rođen u Somboru, potekao iz najbogatijeg sloja srpskog građanstva u Ugarskoj.
Osnovnu školu je završio na srpskom jeziku i nakon toga upisao jednogodišnju nemačku školu u Sremskim Karlovcima. Gimnaziju je završio sa odličnim uspehom, a zvanje doktora svih prava dobio je 1826.
Kao jedan od vodećih pravnika bio je istaknuta ličnost javnog života, učesnik u političkim borbama i protivnik kneza Miloša. Bio je značajna ličnost i u kulturnom životu: osnivač Matice srpske, urednik Letopisa i u početku saradnik Vuka Karadžića. Međutim, sredinom 30-ih dolazi u sukob sa njim oko shavatanja književnog jezika. Vuk Karadžić i Jovan Hadžić su godinama bili u sukobu, sve dok Đura Daničić nije izdao Rat za srpski jezik i pravopis 1847. godine i time obelodanio argumente za Vukovu reformu i oborio sve koji su se tome protivili.
Umro je aprila 1869. godine i sahranjen u Novom Sadu, u porti Svetojovanskog hrama.
Više zanimljivih informacija o ovoj temi pogledajte u sledećem videu.