Jedan od načina da se ustanovi u kojem je trenutku nastupila smrt koristi merenje telesne temperature. Poznato je da svakih sat vremena temperatura tela pada za 1,5 stepeni Celzijusa.
Futurolog tvrdi: Polovinom ovog veka ljudi će pobediti smrt i živeti večno
Na vreme smrti upućuje i mrtvačka ukočenost, a ako telo stoji duže vreme, može se zaključiti i po prisustvu insekata.
Nova metoda nudi znatno jednostavniji način za utvrđivanje trenutka smrti, i to samo u roku od sat vremena od pronalaska tela.
Stručnjaci su otkrili genetske promena koje se događaju kad osoba umre, a koje vode ka smrti svih ćelija i gašenju imunog sistema.
Najjasniji rezultati dobijaju se iz kože, zatim štitne žlezde, pa potkožne masti i pluća, budući da nakon smrti geni više ne igraju nikakvu ulogu u pokretanju procesa koji utiču na prenošenje kiseonika iz pluća u ostatak organizma.
RAK PLUĆA, HITAC U STOMAK, DAVLJENJE... Pisci koji su predvideli sopstvene smrti u knjževnim delima
Istraživači, koji su proučili gene 129 mrtvih osoba, kažu da su zahvaljujući novoj metodi do otkrivanja vremena smrti dolazili u proseku za 63,75 minuta.
Ipak, istraživači na čelu sa Centrom za regulaciju genske ekspresije u Barseloni, navode da ova metoda vredi samo za 24 sata od trenutka smrti, ali ne i kasnije.
Najočiglednije promene u genskoj ekspresiji odvijaju se 7 do 14 sati nakon smrti, kaže doktor Pedro G. Fereira sa Univerziteta u Portu.
Genska ekspresija predstavlja proces u okviru kog se instrukcije u našim genima pretvaraju u finalni proizvod, poput proteina.
Identifikovano je 187 gena koji imaju važnu ulogu nakon smrti, uključujući gene HBA1 i HBA2, zadužene za procese prenošenja kiseonika iz pluća u ostatak tela, i promenu u njihovom ponašanju kad osoba prestane da diše.
OPROŠTAJNO PISMO Virdžinije Vulf - Da je neko mogao da me spase, to bi bio ti...
Dok se, na primer, odmah nakon smrti slezina ili mali mozak gotovo uopšte ne menjaju, a u mišićima i debelom crevu dolazi do velikih promena.
Nova genetska metoda omogućava utvrđivanje trenutka smrti proučavanjem određenih vrsta tkiva, što znači da je ono moguće čak i kad se pronađu samo ostaci tela, a ne i celo telo.