JAVNO NADMETANJE ZA STARU ŠEĆERANU Na prodaju nekadašnji gigant: Početna cena 680,7 miliona dinara, ministar se protivi
Javno nadmetanje za prodaju "Prve srpske fabrike šećera Dimitrije Tucović 1898" iz Beograda održaće se danas u podne u Agenciji za licenciranje stečajnih upravnika (ALSU) koja je prodaju i oglasila.
Prodaja je oglašena po početnoj ceni od oko 680,7 miliona dinara, a predmet prodaje stečajnog dužnika je imovinska celina koju čine građevinski objekti na lokaciji Radnička 3, odnosno upravna zgrada, porodična stambena zgrada - diskont sa stanovima, zgrada digestije, glavna hala i kockara, magacin rezanaca, još jedna zgrada, Andonović magacin, zgrada za skupljanje repe, sušara rezanaca, kao i garaža.
Na prodaju su i kesoni za melasu i mazut, vatrogasno spremište sa garažom za lokomotivu, crpna stanica za prljavu industrijsku vodu, pretovaračka stanica za melasu, vaga, portirnica "kod Jugopetrola" i potencijalno pravo na zemljištu prema sukorisničkom udelu stečajnog dužnika na lokaciji Radnička 3, sa pravom korišćenja u korist AD Industrija špirita i kvasca Vrenje Beograd.
U oglasu ALSU je navedeno da u slučaju da Republika Srbija, kao imalac prava preče kupovine u skladu sa Zakonom o kulturnom nasleđu, iskoristi to pravo i prihvati postignutu cenu na javnom nadmetanju, kupoprodajni ugovor će biti zaključen sa Republikom Srbijom, a depoziti vraćeni učesnicima javnog nadmetanja.
Ministar građevine, Goran Vesić, više puta je rekao da neće biti moguće da se gradi.
Stara šećerana - spomenik kulture grada Beograda
Stara šećerana u Beogradu, poznata i kao Fabrika šećera, predstavlja značajan industrijski i kulturni spomenik. Nalazi se na opštini Čukarica, u blizini Ade Ciganlije, i izgrađena je u periodu od 1899. do 1901. godine. Fabrika šećera je prvi industrijski kompleks te vrste u Beogradu i predstavlja primer industrijske arhitekture iz kasnog 19. veka sa karakterističnim arhitektonskim elementima kao što su bogen-friz ispod krova i fugovana opeka.
Tokom decenija, Fabrika šećera je bila ključni proizvođač šećera u Srbiji i regionu, doprinoseći privredi i zapošljavajući veliki broj radnika. Međutim, krajem 20. veka, tačnije 2007. godine, fabrika je zatvorena i pokrenut je stečajni postupak, čime su svi zaposleni ostali bez posla.
Pozorište u Šećerani
U novijoj istoriji, deo kompleksa je revitalizovan za kulturne svrhe. Godine 1995, Bitef teatar je izveo predstavu "San letnje noći" u napuštenom delu fabrike, što je označilo početak transformacije prostora. Dve godine kasnije, otvoreno je pozorište KPGT u ovom kompleksu, uz podršku Ministarstva kulture.
Zbog svoje istorijske i arhitektonske vrednosti, Fabrika šećera je proglašena za nepokretno kulturno dobro i spomenik kulture Grada Beograda. Planiraju se dalji projekti za revitalizaciju ovog prostora kako bi se očuvala njegova istorijska vrednost i omogućila nova namena koja uključuje kulturne i komercijalne aktivnosti.
Istorijat Stare šećerane u Beogradu
Stara šećerana, poznata i kao Fabrika šećera, izgrađena je između 1899. i 1901. godine zahvaljujući inicijativi kralja Aleksandra Obrenovića i Zakonu o potpomaganju domaće industrije iz 1898. godine. Fabrika je osnovana od strane nemačkih investitora: Alfredu Hakeu, Jukijusu Goldšmitu i Maksu Vajnšenku. Bila je prvi objekat te vrste u Beogradu, a sastojala se od mašinske hale, sušare i stambenih objekata za radnike i činovnike.
Fabrika je bila centar sindikalne aktivnosti, a poznata je po krvavom štrajku iz 1907. godine. Tokom Prvog svetskog rata bila je teško oštećena, a nakon rata preimenovana je u "Državnu fabriku šećera na Čukarici". Tokom Drugog svetskog rata fabrika je ponovo pretrpela štetu. Nakon rata, postala je deo društvenog vlasništva i nazvana "Industrija šećera i vrenja 'Dimitrije Tucović".
