Šokantna istina koju Hrvati uporno kriju: Hajduk iz Splita, simbol Hrvatske, je srpski klub! (FOTO)

Veliku pažnju javnosti u Srbiji i Hrvatskoj, ali i u drugim bivšim jugoslovenskim republikama, izazvale su fotografije sa Gazimestana, na okupiranom Kosovu i Metohiji, na kojoj su navijači Hajduka iz Splita sa razvijenom zastavom najpopularnijeg hrvatskog kluba, koja je ispisana ćirilicom. Na istim fotografijama vidi se i razvijena zastava Republike Srpske Krajine, srpske teritorije pod zaštitom Ujedinjenih nacija, koju je 1995. godine,  uz vojnu pomoć NATO pakta i kukavičke politike zvaničnog Beograda, okupirala hrvatska vojska.

Nisu se izborili za minutažu: Zvezda raskinula ugovore sa dvojicom igrača (FOTO)

Horor u vazduhu bivšeg Zvezdinog trenera: Grof i Arsenal su bili u ozbiljnoj opasnosti (FOTO)

Široj javnosti je nepoznato da je splitski „Hajduk“, fudbalski klub koji je simbol Hrvatske, posebno hrvatskih nacionalista u Dalmaciji,  ustvari srpski klub, koji je prvo bio simbol borbe južnoslovenskih naroda za ujedinjenje, a potom simbol borbe protiv fašizma. Klub čiji navijači danas ističu nacističke simbole, pevaju ustaške pesme i skandiraju „za dom spremni“ osnovali su 1911. godine studenti na tehničkom fakultetu u Pragu Fabijan i Luka Kaliterna, Lucijan Stela, Vjekoslav Ivanišević i Ivan Šakić, svi iz Splita.

Do Drugog svetskog rata sve Kaliterne su se smatrale Srbima i tako su se izjašnjavale. Lucijan je imao „hrvatsko“ ime i italijansko prezime, Ivanišević i Šakić „hrvatsko“ ime,  ali su sva trojica bili Srbi katolici. Od onih nekoliko stotina hiljada Srba čiji su preci pod uticajem propagande i para iz Vatikana i Beča primili katoličanstvo, ali su nastavili da žive, misle i govore kao Srbi. I koji su sve do Drugog svetskog rata bili većina stanovništva u Splitu, Makarskoj, Zadru, Dubrovniku, Dalmatinskoj Zagori....

Naravno, u današnjoj Hrvatskoj, koja svoju državnost gradi na krađi srpske državnosti, istorije, kulture i jezika, ali i na mržnji prema svemu što je srpsko, činjenica o nacionalnoj pripadnosti njegovih osnivača je izbrisana iz istorije Hajduka. Da su braća Kaliterna bili Srbi govori i podatak da su ih u Prvom svetskog ratu austro-ugarske vlasti hapsile zbog „srbofilije i širenja velikosrpske propagande“.

Ovim je odmah kupio Delije: Babić na promociji otkrio razlog dolaska na Marakanu! (FOTO)

Na ideju da u rodnom kraju formiraju fudbalski klub studenti iz Splita došli su u Pragu, u pivnici „Kod Fleka“, u koju su svratili posle derbija između najboljih čeških klubova Slavije i Sparte. Zajedno sa njima u osnivanju kluba učestvovali su i drugi srpski mladići iz Dalmacije na studijama  u Beču i Pragu:  Blažo Primorac, Borislav Primorac, Đorđe Matavulj, Nikola Matanović, Pavle Janković, Filip Radović, Filip Janković, Jovan Divac, Novica Davnić i Branko Vuković. I dok se sa imenima braće Kaliterna, Stele, Šakića i Ivaniševića može manipulisati i oni proglašavati Hrvatima ili Italijanima, imena i prezimena potonjih studenata su toliko srpska da je piscima novokomponovane istorije Hajduka bilo najlakše da njihovu ulogu minimiziraju ili da je i ne pominju.

Šta je pomoglo da Hajduk doživi sudbinu ličke kape, pesme ojkače, sinjske alke, srpske krajiške nošnje i drugih srpskih nacionalnih simbola koje su Hrvati posle 1995. i progona većine srpskog stanovništva iz Hrvatske proglasili za svoje kulturno nasleđe. Klub je zvanično osnovan 13. februara 1911. godine, a prvu utakmicu odigrao je 11. juna. Protivnik je bio italijanski klub Kalčo. Dalmatinci su pobedili sa 9:1!

Najveću materijalnu i finansijsku pomoć osnivači kluba dobili su od „Srpske Zore“, udruženja za čije pokretanje najveće zasluge ima Antun Fabris. Srbin katolik. Klub je ime dobio po hajducima i uskocima, srpskim odmetnicima koji nisu priznavali osmanlijsku vlast, već su se protiv nje borili, napadajući i pljačkajući predstavnike turske države. Konkretno, u raspravama o imenu kluba, kao uzori koji su prevagnuli u korist hajduka, pominjani su srpski junaci Janković Stojan, Smiljanić Ilija, Senjanin Ivo, Komnen Barjektar i Ivo Golotrb. Hrvati nisu imali svoje hajduke. Da su Kaliterne, Ivanišević i društvo iz praške pivnice osećali da na bilo koji način pripadaju Hrvatima, malo je verovatno da bi se odlučili da prvom fudbalskom klubu koji osnivaju u Dalmaciji daju hajdučko srpsko ime.

Sramota: Navijači Vojvodine udarili bivšeg igrača Partizana (FOTO)

Hajduk je prvih godina igrao u crveno plavim dresovima, što je austrougarsku vlast previše asociralo na srpstvo i slovenstvo, pa su ti dresovi zabranjeni, a klub je počeo da nastupa u belim majicama. Šahovnica koja se sada nalazi na klupskom dresu stavljena je 1941. godine po naređenju Pavelićevih ustaša. Kada je počeo Prvi svetski rat Hajduk je prestao sa radom. Srbi u klubu su smatrali da je neprimereno da u trenutku dok traje agresija Austro-Ugarske na Srbiju oni igraju fudbal. O (pro)srpskom karakteru Hajduka govori i „epizoda“ sa njegovim drugim po redu predsednikom, dr Budisavom Grgom Anđelkovićem, istaknutim srpskim intelektualcem, koji je na čelo kluba došao 1913. godine. Dve godine kasnije na suđenju u Zadru austrijske vlasti su ga osudile na tri godine zatvora. 

Presuda je izrečena zato što je predsednik NK Hajduk učestvovao u organizaciji obeležavanja godišnjice Kosovske bitke na Vidovdan te godine u Kosovu polju kod Knina, kojom prilikom je održao vatreni govor protiv austrougarske vlasti. Dve godine kasnije vlasti ga šalju u vojsku. Po završetku rata vratio se u Zagreb i počeo da uređuje list Hrvatska država, koji je izdavala jedna frakcija Stranke prava (poznata kao „milinovci“), koja se zalagala za ujedinjenje svih južnoslovenskih naroda.  

Šta ti dečko radiš: Leo ovog puta objavio snimak na Instagramu i pokazao kakva je igračina (VIDEO)

-Po nazivu novine i stranci koja je bila izdavač nameće se zaključak da je Anđelković bio Hrvat. Međutim, bilo je to vreme kada se pod pojmom hrvatski više podrazumevao određeni geografski prostor, teritorija, dok se većina stanovništva na tom prstoru osjećala Srbima – kaže istoričar dr Nikola Žutić.

Istovremeno, Anđelković je preuzeo je i dužnost šefa zagrebačke policije. Četiri dana nakon proglašenja Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca, 5. decembra 1918. godine, Anđelković je upotrebom naoružanih mornara i članova srpskog sokolskog društva rasturio demonstracije Hrvata, bivših austrougarskih vojnika, koji su izašli na ulice da protestvuju protiv ujedinjenja sa Srbijom.

- Gospodo, onda sam ja po svojoj dužnosti smatrao da treba prvi da počnem, smatrao sam da je to moja dužnost i ja se tim krvavim rukama, koje mi predbacuju gospoda od Hrvata, ponosim – izjavio je Anđelković. 

Tokom ratnih godina 1942. i 1943. Anđelković je pisao tekstove u kanadskom Srpskom glasniku i četničkom listu Novosti, a sarađivao je sa komandantom Dinarske četničke divizije vojvodom Momčilom Đujićem. Hrvati Anđelkovića, između ostalog i radi dokazivanja da Srbi nemaju veze sa osnivanjem i prvim godinama Hajduka,  i danas svojataju kao „projugoslovenskog Hrvata“. Da je Hajduk bio srpski svedoči i to što su Srbi iz Dalmacije, Knina i kninskog zaleđa masovno navijali upravo za taj klub, kao i sudbina kluba u Drugom svetskom ratu. 

Odmah nakon okupacije Splita od Italije 1941. godine klub je prestao sa radom. Sledeće godine veliki broj Hajdukovih igrača odlazi u rat, ali ne u ustaše ili domobrane, već u partizane. U kojima su do sredine 1944. godine u Hrvatskoj Srbi činili 95 odsto boraca. Krajem 1944. poslednja grupa igrača prebačena je na oslobođenu teritoriju, ostrvo Vis, gde Hajduk počinje da igra zvanične utakmice kao tim Narodnooslobodilačke vojske Jugoslavije. Od nekoliko utakmica odigranih na Visu i Italiji najznačajnija je utakmica u Bariju 23. novembra 1944. godine sa vojničkom reprezentacijom Velike Britanije. Utakmica je odigrana pred 50.000 gledalaca, a Hajduk je izgubio sa 7:2. Utakmica je značajna po tome što se na jarbolu igrališta prvi put viorila zastana nove Jugoslavije. Kao ekipa JNA igrao je do kraja 1945. godine, kada su igrači bili demobilisani. 

Neverovatno: Igrač Zvezde koči transfer Branka Jovičića (FOTO)

Kako je mnogim čitaocima i dalje verovatno nezamislivo da su osnivači Hajduka sa imenima Fabijan, Lucijan ili Vjekoslav čisti Srbi ili da su čak i Fratar, Don ili Josip do samo pre 100 godina bila srpska imena, podsetiću malo na istoriju Srba katolika u Dalmaciji.

Pokret Srba katolika prvi put se organizovano pojavio na teritoriji Dalmacije. Za početak pokreta može se uslovno uzeti osnivanje časopisa Dubrovnik 1849. godine od strane grofa Meda Pucića i Matije Bana. Možda bi neko pomislio da je sve to bila samo politika srpske kneževine, te da su Pucić, Ban i drugi bili prosto rečeno, ”agenti Srbije”, međutim u pitanju su bili vrhunski intelektualci, koji su se u svom radu pridržavali istorijskih činjenica, a ne dnevne politike. O kakvim ljudima se radilo pokazuje primer Pere Budmanija, koji se izjašnjavao kao Srbin, a govorio je devetnaest jezika! Značajnu ulogu u radu pokreta Srba katolika imali su LJudevit Vuličević, Antun Fabris, Ivo Ćipika, Marko Car i don Jakov Grupković.

Dr Lujo Bakotić u svom djelu ,,Srbi u Dalmaciji” broj svojih sunarodnika katolika procenjuje na 20-25 hiljada, dok će drugi srpski prvak Stijepo Stražičić u listu ,,Radnik” 1887. navesti da u ,,Dalmaciji na svakih 100 Srba 78 su katoličke vjere”. Nemački plemić Ludvig Salvator, koji je radi prikupljanja materijala za svoju entološku studiju o srpskim narodnim nošnjama na jadranskom primorju ,, Die Serben an der Adria” proputovao obalu Jadranskog mora od Istre do Boko Kotorske uopšte ne pominje Hrvate. Hrvata nema ni kod austrijskig istoričara i sociologa Hermana Bidermana, koji je 1893. godine objavio knjigu „O etnografiji Dalmacije“. 

Majstor kao Leo: Brat brazilskog fudbalera želi da dođe u Partizan (FOTO)

Trudeći se da javni život Srba koncentrišu u jedinstven okvir primorski Srbi katolici i pravoslavci su 1897. godine osnovali Srpsko bratstvo, koje dve godine kasnije vlast zabranjuje. Na skupštini u Kninu 20. oktobra 1901. godine Srbi predvođeni Antonom Fabrisom osnivaju kulturno-prosvetno društvo Srpska Zora. Srpsko bratstvo je svoj rad obnovilo na skupštini u Dubrovniku 9. maja 1902. godine. Na čelu uprave, u kojoj se nalazilo 16 najuglednijih Srba katolika i pravoslavaca iz Primorja, nalazio se apotekar Mateja Šarić. Srpska zora je podsticala osnivanje zemljoradničkih zadruga po selima i štedionica po gradovima. Na čelu pokreta za osnivanje zadruga bili su dr Rudolf Sardelić i Luko markiz Bona.

- Kako se gube Srbi Katolici u Dalmaciji. Jednostavno posle prvog rata većini je nametnuto da budu Jugosloveni koji su se još sećali svojih srpskih korena, dok posle drugog rata postaju Hrvati i polako gube identitet. Tako je i NK Hajduk postao hrvatski NK, sa novom istorijom, očišćenom od srpskih korena. Klub je doživeo sudbinu hiljada porodica iz Dalmacije čija prezimena danas zvuče hrvatski i italijanski a pre manje od 100 godina to su bile porodice koje su bile ponosne na svoje srpske korene i katoličku veru – kaže dr Nikola Žutić.