TUGA U NAŠEM RUKOMETU DOK SE SRPKINJE BORE NA EP: Preminula Radmila Marković, najbolji pivotmen sveta

Tuga za srpski rukomet. Dok se naše dame bore na Evropskom prvenstvu u Danskoj i Norveškoj, iz Beograda stiže vest da je u 84. godini, baš na svoj rođendan, preminula proslavljena rukometašica Radmila Marković (05.12.1937 – 05.12.2020).

Karijeru je počela vrlo kasno. Tek sa dolaskom na studije u Beograd, upoznaje se sa rukometnom loptom. Igrala je u ekipi Studentskog grada, gde je vrlo brzo, 1958. kao odličnog pivotmena primetio Jezdimir Stanković i odveo u ORK "Beograd". Od tog trenutka do 2017. bila je aktivni član kluba koji nosi ime glavnog grada, što kao igrač, što kao rukometni radnik, a potom i predsednik.

Već nakon godinu dana od prelaska u ORK "Beograd" postaje reprezentativka i na Svetskom prvenstvu 1965. godine, kao kapiten ekipe, osvaja srebrnu medalju i proglašena je za najboljeg pivotmena na Svetu.

Za reprezentaciju Jugoslavije odigrala je 42. utakmice i postigla 38. golova, u vreme kada su se rukometne utakmice završavale jednocifrenim rezultatima. Od rerezentacije se oprostila 1968. godine, na oproštajnom meču Jugoslavija – SR Nemačka, smatrajući da treba otići na vrhuncu snage.

Sa ORK "Beogradom" osvojila je naslov prvaka države 1961. godine, a pobednički pehar Kupa Jugoslavije, 4. puta 1962, 1963, 1967 i 1968. godine.

Kao diplomirani ekonomista svoj radni vek provela je u Lutriji Beograda, počevši od referenta i vrlo brzo se radom i angažovanjem "popela" do mesta direktora sektora, odakle je i otišla u penziju.

Pored neprekidnog angažovanja u ORK "Beogradu" kao rukometni radnik, od 1994. do 2017. godine bila je predsednik kluba i predsednik Skupštine kluba, kao prva žena na ovim funkcijama. Uspela je da postavi klub na "sopstvene noge", organizujući mu samostalno finansiranje. To je jedini ženski beogradski klub koji od svog postanka neprekidno traje do danas. Veliku ulogu u tome je imala Mila Radunović Marković.

Bila je i dugogodišnji član organa i tela Rukometnog saveza Jugoslavije i Rukometnog saveza Srbije.

Pored srebrne medalje na SP 1965, proglašenja za najboljeg pivotmena na istom prvenstvu, dobtniik je i Ordena rada sa srebrnim vencem, Nagrade za životno delo Udruženja državnih reprezentativaca Srbije i priznanja Rukometnog saveza Srbije povodom 50. i povodom 65. godina, za doprinos srpskom rukometu.

Kako u životu, tako i u bolesti, borila se do poslednjeg daha.