Mračna tajna Kalemegdana ledi krv u žilama: Ovo je priča o UBISTVU koje se dogodilo u Rimskom bunaru (FOTO)
Čuli su se krici i jauci
Ispod starog jezgra Beograda nalaze se tajanstveni lavirinti i hodnici, a jedna od najvećih misterija jeste upravo Rimski bunar koji je ukopan u stenovito tlo ispod spomenika Pobednika na Kalemegdanu. Brojne urbane priče i legende ispričane su u vezi sa njim, a od jedne istinite posebno se ledi krv u žilama!
S desne strane Beton hala, s leve Austrougari: Evo zbog čega Ušće nije oduvek bilo simbol Beograda
U palati Albanija, ODVIJALA se možda i NAJKRVAVIJA borba PRSA U PRSA davne 1944. godine
Ali, krenimo redom. Pretpostavlja se da je izgrađen između 1717. i 1731. godine, a pravili su ga Austrougari, tako da nije rimski, a nije ni bunar, već svojevrsna cisterna koja se napaja površinskim vodama, s obzirom na to da nema nijedan izvor. Prema nekim tumačenjima, atribut rimski je dobio zbog ambicije Austrougara da postanu naslednici zaostavštine Rimskog carstva.
Dubina celog bunara iznosi preko 60 metara, što znači da je njegovo dno niže od dna Save. Stručnjaci nisu nikad mogli da dokažu zašto njen nivo raste u vreme kad nema padavina i dok vodostaj Save opada.
Prva legenda koja se povezuje sa ovom misterijom jeste da je ispod reke izgrađen tunel koji je presecao nekadašnju granicu između austrougarskog i turskog carstva. On je od Kalemegdana vodio čak do Gardoša u Zemunu, ali čuveni prolaz nikad nije pronađen, tako da je sve ostalo da se prepričava kao teorija zavere.
Šta povezuje Rimski bunar i Milana Obrenovića?
Na dan krunisanja Milana Obrenovića 1882. godine u Sabornoj crkvi, na njega su pokušale atentat Jelena Ilka Marković i Lenka Knićanin. Obe su uhapšene. Ilka je u zatvoru ugušena peškirom, dok je Lenka zatvorena u Rimski bunar. Mučena je, a ubijena je kada su je vodili na suđenje. Danima joj nisu davali da pije vodu, pa je na putu ka sudu videla jednu baru, otrgla se od čuvara i potrčala ka njoj. Stražari su zapucali misleći da pokušava da im pobegne.
Prema nekim pričama, ispod su se nalazile tamnice, a tvrdnju je posebno potkrepio događaj iz 15. veka, kada je od strane austrougarske vojske zarobljeno 37 zaverenika koji su planirali da bez borbe predaju grad Osmanlijama. Oni su konopcima spušteni na tada suvo dno bunara i ostavljeni su bez hrane i vode. Kada su ocenili da im se um pomračio, bacili su im noževe da se međusobno poubijaju i oni su, prema legendi skončali u najgorim mukama.
Ova priča nikad nije potvrđena, ali postoji jedna, istinita, koja ledi krv u žilama a poslužila je čak i za snimanje filma.
Naime, 1954. godine jedan Beograđanin je nakon žučne svađe doživeo pomračenje svesti i u bunar bacio svoju ljubavnicu. Ubica verovatno nikad ne bi bio otkriven da u njegovom džepu nije pronađena tramvajska karta sa istim serijskim brojem kao kod žrtve.
Kada je zločin otkriven ronioci su odmah krenuli u potragu, a li nisu bili uspešni. Telo nesrećne žene samo je isplivalo desetak dana kasnije, a nikome nije bilo jasno kako ga niko nije video.Scenario za čuveni film Dušana Makajeveva "Ljubavni slučaj ili tragedija službenice PTT" zasnovan je na ovom događaju.
DA LI ZNATE: Šta znači naziv „Dorćol“ – jedno od najčuvenijih beogradskih naselja?
Prva ozbiljnija istraživanja obavila je vojska Kraljevine Jugoslavije 1940. godine, kada su trojica gnjuraca dobila zadatak da istraže dno jer je u blizini bio smešten magacin s municijom za koji se pričalo da krije zlato iz državnog trezora Kraljevine. Poginula su sva trojica gnjuraca, a njihova tela nikad nisu pronađena. Sredinom šezdesetih su na dnu pronađena dva ljudska skeleta, pa se verovalo da se radi upravo o njima.
Radnici koji su godinama kasnije sređivali Eimski bunar tvrdili su da su čuli zveckanje lanaca, prigušene vriske i jauke i dok su jedni tvrdili da se radi o zvucima koje proizvodi voda koja prolazi kroz zidove, drugi su tvrdili da je reč o duhovima prošlosti kojima je Rimski bunar postao mučilište i grobnica.