Ovo je najveća pljačka koju su DEMOKRATE izvele u Beogradu
Zaposedanje gradskog stambenog fonda je verovatno najveća pljačka demokrata u Beogradu, a koja se odigrala posle rušenja režima Slobodana Miloševića
U Beogradu je u periodu od 1996 - 2014.godine “nestalo” skoro 1.000 državnih stanova, od ukupno 2.000 koji se zvanično nalaze u javnoj svojini Grada. Na elitinim lokacijama, uglavnom super opremljenih, od najmanjih do najvećih kvadratura, popularnih salonaca…
Žestok obračun! Šešelj odbrusio Obradoviću: Lažovčino, nabiću ti tumor na nos
Jednostavno im se gubi svaki trag! Nema ih u zvaničnom posedu Grada Beograda, najveći broj njih više i ne postoji u zvaničnoj evidenciji, a za samo manji broj, otprilike četvrtinu se vode kakvi-takvi postupci u pokušaju da se vrate prvobitnom vlasniku.
Još 1989. počeo je čuveni otkup društvenih stanova za zaista male pare i sve je to trajalo negde do 2002. godine. Od 2002. pa sve do 2007-2008. nema otkupa, i od tada počinju da se dešavaju “čudne“ stvari sa stanovima. Problemi su počeli kada je konačno Grad Beograd krenuo u akciju prikupljanja stanova na koje je bio samo formalno-pravno vlasnik, ali ih nije imao ni u posedu. Tada se i pojavila priča o 2.000 stanova koji su u javnoj svojini Grada Beograda:
Ovih 160 nestalih stanova u vreme vladavine demokrata su najbolji primer i dokaz načina na koji su vladali. Uvidom u katastarska dokumenta i izvode Gradskog geodetskog zavoda dolazi se do veoma poražavajućih podataka o tome u kakvoj smo to demokratiji živeli do pre neku godinu u najelitnijoj beogradskoj opštini. Od ukupno 421 stana, ova opština ne može da raspolaže sa pomenutih 160 stanova!
- Grad Beograd nema ni dan danas tačno stanje, jer je preuzeo praktično veoma mali broj stanova!? U takvim slučajevima, preuzima se dokumentacija, ključevi i ulazi se u posed predmetnog stana. Ali, u praksi se dešavaju neverovatne stvari: iz opština praktično su dostavljeni samo spiskovi sa adresama tih stanova, a da ni oni godinama pojma nemaju ko je u tim stanovima i šta se sa njima dešavalo… Stanovi, koji su na ovaj način podeljeni, se po pravilu kriju “kao zmija noge” i kad ih gradski organi pronađu, onda počinju silne peripetije i problem... - priča izvor embarga.
Grad Beograd nema tehničkih mogućnosti da problem povraćaja otete imovine u dogledno vreme reši i povrati posed vlasništvo nad hiljadama stambenih kvadrata, ali, po rečima upućenijih, trenutno se vodi oko 200 postupaka prinudnog iseljenja bespravno useljenih pojedinaca. To je tek desetak posto od ukupno otetog stambenog fonda. Zašto je to tako, ima više razloga, ali se u prvi plan ističu i tehnički nedostatci:
– Da se sada obiđe i vidi svaki stan, od ovih spomenutih 2.000 ne može bez bar dve godine rada na terenu! Da se vidi ko je sada u tim stanovima, da se obave svi pravno-fizički poslovi…A, tek koliko samo ima modaliteta stanovanja u njima, da se sazna ko su zaštićeni stanari koje onda treba raseliti, a ko oni sasvim bespravno useljeni? A, ko su po ugovoru na određeno vreme, pa im je ugovor istekao, a nije produžen. Mnoge opštine su godinama krile ove stanove i nisu dostavili sve validne podatke o njima! Neki to rade i danas… - tvrdi sagovornik.