DVOSTRUKI ARŠINI ZLOČINAČKOG ZAPADA: Evo zašto su im Srbi, Sirijci ili Iračani manje vredni od Ukrajinaca
Kao jedno od opravdanja za fašističku hajku koju vode protiv Rusije i ruskog naroda, Vašington i članice EU navode da je u ratu u Ukrajini, za 15 dana, poginulo više od 500 civila.
SRAMOTA! Srbijanka se nada da Vučić neće otvoriti Klinički centar, a u njemu već leže pacijenti (VIDEO)
NISU GA DŽABE ZVALI ĐITLER! Đilas više ne zna gde udara, na meti su mu ponovo nedužni građani (VIDEO)
ISPLIVAO TAJNI DOKUMENT CIA! Šest dana pre pada Miloševića, špijuni su ovo dostavili u Ameriku (FOTO)
Ako je to tačno, onda su tačne i tvrdnje proruski orjentisanih političara, novinara i analitičara da Rusija i Putin nastoje da u dejstvima koja vode protiv ukrajinske vojske i paravojnih nacističkih formacija bude što manje civilnih žrtava. Jer s obzirom na ogromnu vojnu moć jedne i druge strane, na ogromnu razornu moć oruđa koju koriste i na činjenicu da se bitke vode na prostranstvima koja obuhvataju desetine hiljada kilometara i u milionskim gradovima, kao što su Kijev ili Harkov, sreća je ako nisu stradale hiljade civila.
Na ovom primeru se kao u ogledalu vidi sve licemerje i zločinački karakter administracija u Vašingtonu, Briselu, Londonu, Bonu i drugim zapadnim prestonicama. I jedva nešto manje licemerje i zločinački karakter njihovih medija.
Sredinom maja 1992. godine muslimanske vojne i paravojne formacije su u Sarajevu ubile više od 300 civila, uglavnom žena, dece i staraca. Samo u naselju Pofalići, koje pripada sarajevskoj opštini Centar, 16. maja, ubijeno je oko 200 srpskih civila. U jednom danu. Imovina im je opljačkana, kuće zapaljene. I nisu stradali od granata, slučajno, već su muslimanski vojnici išli od kuće do kuće, od stana do stana i ubnjali.
Ni jedna od zapadnih vlada, ni jedan zapadni medij, nije osudio taj zločin. Ili neki drugi zločin nad Srbima u Sarajevu. A ubijeno ih je skoro 3.000. Tela 260 još nisu pronađena. Da li su ukrajinske žrtve više vredne nego srpske? Jesu. Ubijanje Srba pre tri decenije je bilo poželjno. Kao i ubijanje Rusa danas.
U napadu na srpska sela u Ravnim Kotarima, a koja su se u trenutku napada nalazila pod zaštitom UN, 22. januara 1993. godine, hrvatska vojska je ubila 348 Srba, među njima 55 civila, prosečne starosti 60 godina. Zločin je izvršen u prisustvu takozvanih mirovnih vojnih snaga. I taj zločin je prošao bez osude Zapada.
Prema podacima Fonda za humanitarno pravo iz Beograda, za koji se može reći sve osim da je prosrpski, američke, engleske i francuske „pametne“ rakete i bombe (kod njih su i bombe pametne, a smrt od tih bombi humana) su u agresiji na SR Jugoslaviju, uz svesrdnu pomoć kosovskih Albanaca organizovanih u terorističku OVK, ubile 2.197 srpskih civila. A posle rata, kada su odgovornost za bezbednost stanovništva u južnoj srpskoj pokrajini preuzeli NATO i Vašington, ubijeno je još nekoliko stotina srpskih civila. I nikom ništa. Kao da su ubijeni pilići a ne živi ljudi. Žene i deca.
Iza američke vojske, koja je izvršila agresiju na Irak, ostalo je 184.000 mrtvih civila. Samo u napadu na irački grad Faludžu, američki marinci su masakrirali više od 1.000 ljudi, među njima 616 civila, od čega 308 žena i dece. Uglavnom su ubijeni zabranjenim zapaljivim fosfornim bombama. Ali, za Zapad te žrtve nisu bile vredne pomena. Čak su bile i opravdane, jer se preko njihovih leševa stiglo do nepresušnih naftonosnih polja Bliskog istoka. Muslimani jesu za Ameriku i Zapad vredniji od pravoslavaca, ali nisu vredniji od nafte.
U ratu koji već 11 godina traje u Siriji ubijeno je više od 120.000 a raseljeno sedam miliona civila. Taj rat je u potpunosti delo zvaničnog Vašingtona. Prvo su ga izazvali, zatim ga rasplamsali uz upotrebu Al Kaide i Islamske države (čeda američkih obaveštajnih službi, koja su oni stvorili zbog rata protiv Rusa u Avganistanu a koja su se posle okrenula protiv svog vašingtonskog poslodavca) a na kraju se u njega direktno umešala američka vojska.
Naravno, konačni broj žrtava američkih ratova u Iraku i Siriji nikada nećemo saznati. Kao ni broj žrtava američke agresije na Avganistan. Po podacima tadašnje američke marionetske vlade u Kabulu, do sredine 2016. godine, u toj namučenoj muslimanskoj zemlji je ubijeno 111.442 ljudi. Većinom civila. Američka okupacija te islamske države potrajala je još pet godina.
Ni jedan od ovih zločina nije izazvao toliko krokodilskih suza Zapada kao stradanje civila u Ukrajini. Zašto je to tako? Zato što su ovi nesrećnici i njihova tužna sudbina zgodno oružje za obračun sa Putinom i Rusijom. Da licemerje bude veće, Ukrajina je vekovna ruska teritorija i ogromna većina stanovnika Ukrajine su etnički Rusi, pa je logično pretpostaviti i da je većina stradalih civila iz reda ruskog naroda.
Ako je verovati histeričnoj dernjavi zapadnih lidera i njihovih medija iz Ukrajine je od početka rata izbeglo više od dva miliona ljudi. Varvarska agresija NATO, Amerike i EU na Srbiju i Jugoslaviju, nas je naučila da zvaničnom Vašingtonu, Briselu, Bonu, Londonu i Parizu ništa ne treba verovati. Njihovim medijima još manje. Apsolutno ništa. To su imperije laži. Hitlerov šef propagande Jozef Gebels je za njih bio amater.
Ali čak i ako je brojka izbeglih stanovnika Ukrajine tačna, odnos prema tom pitanju, način na koji se ono koristi i zloupotrebljava je samo novi dokaz koji pokazuju zločinačko lice Zapada. Jer, pre sadašnjeg egzodusa, iz Ukrajine, posebno njenih istočnih delova, u Rusiju je izbeglo oko tri miliona Rusa.
Da li su zapadni mediji o tome izveštavali? Nisu. Da li su bajdeni, olbrajtove, makroni, merkelove i ostale marionete američkog vojnoindustrijskog kompleksa o tome govorili i to osuđivali? Nisu. Da li su im slali humanitarnu pomoć? Nisu. Zašto nisu? Zato što su žrtve Rusi i pravoslavci. A uz to stanovnici države koja se već sedam decenija usuđuje da se suprostavlja nastojanju Amerike da gospodari svetom. Da bude svetski policajac. Da jedino ona odlučuju o sudbini naroda i država.