Na današnji dan 1844. godine rođen je srpski kralj Petar I Karađorđević, unuk vožda Karađorđa, koji je na prestolu države proveo rekordnih 18 godina.
Pošto je Svetoandrejska skuština 1856. godine zbacila njegovog oca, Kneza Aleksandra, i sam Petar je kao dečak morao napustiti zemlju, a na tron Srbije došao je posle krvoprolića na dvoru, kada su 47 godina kasnije zverski ubijeni poslednji vladari dinastije Obrenović, kralj Aleksandar i kraljica Draga.
Iako u pregovorima sa zaverenicima, Petar nije želeo da se njegovi prethodnici usmrte, drugog rešenja u tom trenutku prema Dragutinu Dimitrijeviću Apisu i saborcima nije bilo.
Na prestolu je Petar proveo narednih 18 godina, predvodivši Srbiju kroz reforme, oba balkanska i Prvi svetski rat.
Život Karađorđevog unuka prepun je tajni i anegdota zbog kojih je i važio za omiljenog srpskog monarha novije istorije.
Poznato je da je službovao u francuskoj Legiji stranaca, za koju se hrabro i odvažno borio, čak i na Balkanu, a mnogi istoričari tvrde da je bio mason.
Iako je ga je Evropa smatrala za kralja “seljaka”, i vladara iz naroda, Petar je za srpsku političku misao uradio nešto neprocenjivo. Na naš jezik preveo je čuveno delo “O slobodi”, engleskog filozofa Džona Stjuarta Mila, koje je i dan danas osnova politikoloških studija o liberalizmu. Gotovo vek i po kasnije, ovo isto delo na srpski preveo je i bivši premijer Zoran Đinđić.
Takođe, zanimljivo je to da je prema rečima Tatomira Buidisavljevića, i sam Josip Broz pozitivno govorio o Kralju Petru, istakavši da je bio fin čovek i pravi demokrata.