MRŽNJA IZMEĐU UKRAJINACA I POLJAKA: Netrpeljivost novog doba ili starih vremena?!
Sve su učestaliji napadi na spomenike i objekte poljskog naroda u Ukrajini pa se pitamo zbog čega je to tako
Danas smo svedoci možda i najveće krize kako u međudržavnim odnosima, tako i u međureligijskim, međuetničkim i međunacionalnim. Da bi takvi konflikti mogli da se ostvare i sprovedu u šire sukobe i ratove, potrebno je da imaju dobru istorijsku bazu ili podlogu.
POLJACI napuštaju EVROPSKE VOJNE SNAGE i postavljaju nove uslove EU!
POLJSKI KONZUL odbrusio Ukrajincima zbog terorističkog napada dok vlasti u Kijevu i dalje ĆUTE!
Mnogi konflikti bivaju izazvani spletom različitih geopolitičkih interesa velikih sila, što nesumnjivo jeste slučaj sa Ukrajinom. Konflikt u Ukrajini jeste izazvan tendencijom Zapada da priđe bliže vratima Moskve i mnogi slovenofili će reći da je to neko žestoko zavadio braću Ruse i Ukrajince, Ukrajince i Poljake i na kraju Poljake i Ruse, no problematika netrpeljivosti je mnogo starija od interesa velikih sila u 21. veku.
NAPADNUT KONZULAT POLJSKE U UKRAJINI! Ukrajinski ekstremisti ponovo DIVLJAJU?!
Dakle, imamo na mapi jednu Ukrajinu. Levo (zapadno) od nje jeste Poljska, tradicionalni stožer ili stub rimokatoličke vere i nesagledive ljubavi prema Vatikanu. Kada odete u Poljsku, na svakom koraku ali bukvalno rečeno, možete videti s ponosom istaknutu zastavu Poljske, dakle svaka kuća, zgrada, bandera, autobus a da ne pričamo o zgradama od javnog i istorijskog značaja. U Krakovu portret grafiti sa likovima poljskih srednjevekovnih katoličkih kraljeva, branitelja od „ruskog pravoslavnog uticaja“.
Merkel: Za sada bez pretnji sankcijama Poljskoj i Mađarskoj
Desno (istočno) od Ukrajine, nama voljena Rusija, najveća pravoslavna i slovenska zemlja. Ovenčana slavom, sjajnim caricama i carevima, ogromnih gradova, bogata književnošću, kulturom, prelepim i unikatnim crkvama i manastirima kakve samo ona može imati.
I na kraju Ukrajina, između prethodne dve, koja je imala tu neslavnu ulogu da se preko nje lome koplja između zapada i istoka, pravoslavlja i rimokatoličke crkve, stvarajući ukrajinsko pravoslavlje odvojeno od Moskve i unijatski grko-katolički identitet koji nije bio „ni tamo ni vamo“ što bi neko narodski rekao. S jedne strane ne želeći da napuste istočne obrede pravoslavlja, a s druge strane prihvativši papu za poglavara umesto patrijarha kao ostali pravoslavni svet, mnoge Ukrajince je svrstalo u red unijata, nimalo omiljenih ni kod Rusa ni kod Poljaka (premda ima i pravoslavnih Ukrajinaca i to u velikom broju, oko). Za Poljake nedovoljno katolici, za Ruse otpadnici od pravoslavne vere, Ukrajinci su bili okrenuti sebi i stvaranju svog identiteta.
Ukrajinski bezbednosni zvaničnik poginuo u eksploziji, a KIjev jedva čekao da optuži Rusiju! (FOTO)
Crkve u Ukrajini
1. 50,44 % - sledbenici Ukrajinske pravoslavne crkve (Kijevska Patrijaršija). Ova crkve je nastala 1995. godine posle sticanja nezavisnosti Ukrajine. Patrijarh je Filaret koji je bio Mitropolit Kijevski i sve Ukrajine Ruske pravoslavne crkve. 60 % vernika ove crkve živi na zapadu Ukrajine. Ova crkva koja u bogosluženju koristi ukrajinski jezik i nije priznata od ostalih pravoslavnih crkava. (anti-ruski nastrojeni, uglavnom)
2. 26,13 % - sledbenici Ukrajinske pravoslavne crkve (Moskovska Patrijaršija) koja ima najveći broj crkava u Ukrajini. Ova crkva ima 35 eparhija i 10.875 parohija, od kojih se najveći broj nalazi u centralnim, južnim i istočnim delovima Ukrajine. Mitropolit Vladimir Kijevski ima jurisdikciju unutar zemlje, i broj sveštenika iznosi 9.072. Ova crkva u bogosluženju koristi ruski i staroslovenski jezik. (pro-ruski orijentisani)
3. 7,21 % - sledbenici Ukrajinske autokefalne pravoslavne crkve. Ova crkva je osnovana 1919. godine u Kijevu, zabranjena je za vreme Sovjetskog perioda, i ponovo legalizovana 1989. godine. 70% vernika ove crkve živi na zapadu Ukrajine. Zbog očekivanog ujedinjenja pravoslavnih crkava u Ukrajini, posle smrti patrijarha Dmitrija nije imenovan novi, vrhovnu crkvenu vlast obavlja Mitropolit Ternopolski i Podolski Metodije, sa kojim su velike eparhije: Harkov-Poltava, Lavov, Rivne- Volin i Tavroja zvanično prekinule komunikaciju i prešle pod direktnu jurisdikciju Vaseljenskog (Carigradskog) patrijarha Vartolomeja. Ova crkva u bogosluženju koristi ukrajinski jezik. (anti-ruski orijentisana)
4. 8,02 % - sledbenici Ukrajinske grko-katoličke crkve. Nastala je crkva posle Sabora u Brestu 1596. godine sa ciljem da ujedini pravoslavne i katoličke vernike., zabranjena je za vreme Sovjeta 1946. godine i ponovo legalizovana 1989. godine. Ima oko 4 miliona vernika u Zapadnoj Ukrajini. Koristi u bogosluženju ukrajinski jezik. (anti-ruski stav)
5. 2,19 % - sledbenici rimokatoličke crkve. Ovoj crkvi pripadaju uglavnom stanovnici sa poljskim poreklom koji žive u centralnim i zapadnim delovima Ukrajine. Broj vernika je oko 1 milion. Bogosluženje je na poljskom, latinskom, ukrajinskom i ruskom jeziku. (anti-ruski stav, uglavnom)
UKRAJINA U ŠOKU! Moraju da plate Rusiji dug od 3 MILIJARDE DOLARA!
Tako se vremenom a naročito u 20.veku brusio ukrajinski nacionalizam koji je težio tome da se konstantno dokazuje. Prvi svetski rat, protekao je tutnjeći kroz Ukrajinu u sukobu velikih carevina koje su kasnije nestale sa svetske pozornice, no Drugi svetski rat je taj koji će posebno trasirati Ukrajince ka onome što i danas možemo videti kad je u pitanju ponašanje Kijeva.
SBERBANKA prodala svoje filijale u Ukrajini zbog blokade i divljanja neofašista! (FOTO)
Iako se većina Ukrajinaca borila u redovima Crvene armije i sovjetskih partizana, veliki broj pripadnika tajnih ukrajinskih nacionalističkih organizacija su osnovali Ukrajinsku pobunjeničku armiju, antisovjetsku nacionalističku formaciju u Galiciji na zapadu zemlje. S vremena na vreme ona je bila u savezu sa nacistima, i vršila je velike i česte masakre nad Poljacima, a posle rata je nastavila da se bori poritv Sovjetskog Saveza. Koristeći gerilsku taktiku, pobunjenici su napadali i terorisali sve za koje su smatrali da na bilo koji način sarađuju sa sovjetskom državom. U isto vreme, Ukrajinska oslobodilačka armija, još jedan nacionalistički pokret, se borio uz naciste. Ukupno, broj Ukrajinaca koji su se borili u redovima Crvene armije je bio procenjen na od 4,5 miliona do 7 miliona. Prosovjetski partizani su brojali oko 47.800 boraca na početku okupacije do 500.000 na vrhuncu u 1944; a od toga oko polovina su bili Ukrajinci. Brojke boraca nacističke Ukrajinske pobunjeničke armije nisu pouzdane i kreću se od 15.000 do 100.000 boraca.
POLJSKI KONZUL odbrusio Ukrajincima zbog terorističkog napada dok vlasti u Kijevu i dalje ĆUTE!
Naime, naročito su zapadni Ukrajinci imali veoma loš stav prema Staljinu i njegovom sistemu strahovlade kada je zemljom zavladala velika glad i smrtnost stanovništva. To je Ukrajince okrenulo možda i najviše protiv ruskog naroda, pa su dolazak nacista u Poljsku a kasnije i Ukrajinu jedva dočekali da ostvare svoje nacionalističke pretenzije. To je bilo sveopšte slavlje. Ukrajinski nacizam nimalo nije bio naivna pojava za vreme Drugog svetskog rata o čemu možda najbolje govori podatak da su čak i logoraši Jevreji u nemačkim koncentracionim logorima znali da kažu:
- Čuvajte se braćo, dolaze Ukrajinci.
NAPADNUT KONZULAT POLJSKE U UKRAJINI! Ukrajinski ekstremisti ponovo DIVLJAJU?!
Želja za dokazivanjem ih je vodila tome da se non stop prikazuju pred nemačkim nacistima kao „veći katolici od pape“. Primenjivali su takve metode mučenja i ubijanja, da su se i sami esesovci gnušali istih.
U celu tu priču, došli su na red i Poljaci, tvrdokorni katolici da, gotovo uvek, ali nacisti i germanofili nikad. Kako nisu voleli Ruse, Poljaci tako nisu voleli ni Nemce koji su kroz istoriju uvek nastojali da ih germanizuju i potčine, što su pokušali i 1939. ali im se nije dalo. Poljaci su tokom rata nastojali više puta da podignu ustanak i to su i radili, želeli su slobodnu Poljsku. Ukrajinski fašisti tada u ulozi poltrona Trećeg rajha, dokazivali su odanost Hitleru kroz stravične zločine nad Poljacima, samo da im „firer“ omogući da ostvare snove poput onih koje su sanjale ustaše u nekadašnjoj kvinslinškoj NDH.
TRAGEDIJA U DONBASU: Pao vojni helikopter nakon sudara sa dalekovodom!
Počinjeni su brojni zločini nad Poljacima poput pokolja nad oko stotinu hiljada Poljaka u pograničnoj regiji Voliniji koji su počinili ukrajinski nacionalisti od 1943. do 1945. godine. Volinija, nastanjena većinom Ukrajincima, pripadala je Poljskoj do 1939. Zločini o kojima je reč, počinjeni su i nad ženama i decom, počeli su pod nacističkom okupacijom i nastavili se pošto su Ukrajinu zauzele sovjetske snage. Kao osveta za učinjeno, usledili su pokolji Ukrajinaca koje su iz revanšizma počinili Poljaci. Istoričari smatraju da je tako stradalo do 20.000 ljudi.
POROŠENKO PRIZNAO: Izgubili smo Donbas!
Masovna etnička čišćenja današnjih zapadnih delova Ukrajine, tadašnjih istočnih oblasti okupirane Poljske ukrajinski nacionalisti na čelu sa Stepanom Banderom i njihova oružana frakcija Ukrajinska ustanička armija započeli su u februaru 1943. godine.
Naziv „Volinjski masakr“ dobili su zbog kulminacije cele operacije 11. jula 1943. godina kada je izveden simultani napad na čak 150 poljskih sela u Volinskoj oblasti, u nedelju kada su Poljaci bili na misama u crkvama. Poljski Institut pamćenja naroda daje podatak o 100.000 poljskih žrtava od 1943. do 1945. godine u Ukrajini i govori o stotinama hiljada Poljaka koji su pobegli tada u strahu za živote u centralnu Poljsku.
Još jedan RUSKI vojnik poginuo u Siriji a pre SMRTI je zadužio ruski narod u UKRAJINI! (FOTO)
Istoričar IPN-a Gžegož Motika kao najpribližnije organizovane zločine naveo je etnička čišćenja i zločine nad srpskim življem u Hrvatskoj u vreme marionetske Nezavisne Hrvatske Ante Pavelića.
- Postupci ustaša i ukrajinskih nacionalista bili su umnogome slični - kazao je pred 73. godišnjicu masakra Motika poljskoj državnoj agenciji PAP.
Banderovci su nemilosrdno ubijali i Ukrajince koji su pomagali Poljacima i svojim životom takvu pomoć platilo je 384 Ukrajinca a usledila je poljska odmazda u kojoj je pobijeno izmedju 12.000 i 20.000 Ukrajinaca, prema podacima ukrajinskih istoričara.
Za ukrajinske istoričare i posle Okruglog stola o tim zločinima 2003. godine nema govora o genocidu već operaciju Ukrajinske ustaničke armije i nacionalista tumače kao borbu za nezavisnost i reakciju na kolonijalnu politiku predratne Poljske prema Ukrajincima u tim oblastima.
NATALIJA POKLONSKA: Kijev vrši GENOCID nad sopstvenim narodom!
Lider vladajuće poljske konzervativne stranke Pravo i Pravda Jaroslav Kačinjski zatražio je prošle godine, na 73. godišnjicu Volinjskog masakra nad Poljacima u Ukrajini tokom Drugog svetskog rata, da svi priznaju da su ti zločini i etnička čišćenja bila genocid.
Volinjski masakr bio je genocid. Ne možemo da dopustimo da se ignorišu takvi zločini nad Poljacima, da se relativizuju, da se prikazuju kao nešto manje suštinsko nego što to izražava reč genocid. To je bio genocid - kazao je Kačinjski pred Spomenikom žrtvama Volinja u Varšavi gde je zajedno sa premijerkom Beatom Šidlo položio venac.
Ukrajinski fašizam UPLOVIO i u EKONOMSKE vode, samo je pitanje koliko će PUTIN to trpeti (FOTO)
Potom je te iste godine Donji dom poljskog parlamenta usvojio sa 432 glasa rezoluciju kojom se priznaje 11. juli kao Nacionalni dan sećanja na genocid iz perioda od 1943. do 1945. godine kog su počinili ukrajinski nacionalisti.
Ipak, treba reći da su Poljaci i ovaj put bili korektni jer su u spomenutoj rezoluciji priznali da je bilo revanšizma prema Ukrajincima od strane Poljaka, ali nakon što su ovi prvi izvršili kako Poljaci kažu, genocid nad njihovim stanovništvom. Ukrajina danas odbija da prizna da je reč o genocidu pa čak i da je reč o masakru već to smatra operacijama Ukrajinske ustaničke armije i nacionalista koji su se borili za nezavisnost i protiv „kolonijalizma“ predratne Poljske prema Ukrajincima.
Putin OPASNO rešio da Rusija ZAVLADA Arktikom pa je već preduzeo NOVE KORAKE ka ostvarenju CILJA!
Najdalje su spremni da odu priznanjem da su te operacije imale unekoliko elemente etničkog čišcenja i da odaju poštu poljskim žrtvama što je učinio na samitu NATO 8. i 9. jula u Varšavi i ukrajinski predsednik Petro Porošenko koji između ostalog s druge strane daje zeleno svetlo formiranju i funkcionisanju brojnih profašističkih udruženja i grupa koje veličaju nacizam i fašizam Stepana Bandere i Trećeg rajha.
Danas su potomci tih ukrajinskih fašista ponovo pored uništavanja svega ruskog uništili kameni krst posvećen poljskim seljacima koje je nacistička jedinica sastavljena od ukrajinskih fašista ubila 1944. godine. Da stvar bude gora, oni su dve ploče sa imenima žrtava prekrečili bojama ukrajinske zastave.
Putin PRIPAJA VOJSKU susedne države, a NIJE UKRAJINA!
Potom je usledio nedavni najnoviji varvarski čin i ispad ukrajinskih neonacista.
Neidentifikovani napadači su pre nedelju dana napali konzulat Poljske u zapadnom ukrajinskom gradu Lutsku, pri čemu su oštećeni krov i prozori. Nakon ovog događaja Ministarstvo spoljnih poslova Poljske pozvalo je na razgovor ukrajinskog ambasadora u Poljskoj i upućena je protestna nota Kijevu, dok ukrajinska policija ni prstom nije maknula da razreši ovaj nemili događaj.
Još jedan napad na RUSE jer su UKRAJINCI PREKINULI dovod VODE za stanovnike LNR-a!
S obzirom da se Ukrajina upustila u ratnu avanturu protiv sopstvenog naroda na istoku zemlje i otvoreno stala u gard Rusiji i njenom predsedniku Putinu s kim je mogla da održi dobre odnose koji nikad više neće biti takvi, Ukrajina se distancirala od svega ruskog izgubivši legitimitet u ruskom narodu. Potom se okrenula Zapadu za pomoć u ratu sa „ruskim teroristima“ na istoku zemlje. Pomoć je dobijala po sistemu „kap po kap“ što je itekako nedovoljno da parira ruskoj sili. NATO je slao kakvu takvu pomoć. Međutim, dolaskom novog američkog predsednika, pitanje je da li će uopšte Kijev dobiti naklonost kakvu je imao u vreme Obamine administracije. Po svemu sudeći, Poljaci iako su u NATO alijansi, nisu mnogo voljni izaći u susret svojim istočnim susedima Ukrajincima uprkos tome što direktiva iz Brisela neki put tako nalaže. Oči NATO članice Poljske sada su uprte uglavnom u Kalinjingradsku oblast Ruske Federacije od koje strahuju, dok ih za Ukrajince po svemu sudeći nije briga, već se uključuju da bi se dodvorili prvenstveno Vašingtonu u koga se najviše i uzdaju.
