Područje Bele Crkve sa okolinom bilo je naseljeno i pre više hiljada godina, a mnogobrojne iskopine oružja, oruđa i različitih predmeta od kamena i gvožđa, najbolji su dokaz života Kelta, Tračana, Dačana, Skita i drugih naroda koji su ovim prostorima samo prolazili, ili se u njima naseljavali i ogranizovali svoj život.
Nakon Dačana i Kelta, velikim osvajanjima teritoriju Bele Crkve i njene okoline naseljavali su Sarmati, Huni, Goti, Avari i drugi narodi, sve do dolaska Slovena koji su se trajno naselili na ovim prostorima. Zajedno sa Slovenima u Beloj Crkvi i njenoj okolini od 9. veka pa sve do danas živeli su i Mađari.
Današnja Bela Crkva, kao privredni, kulturni i politički centar nastala je 1717. godine, a osnovao ju je grof Merci, koji je organizovao masovnu kolonizaciju Nemaca iz Franačke, Švapske, hesenske i virtemberške provincije sa Rajne na ove prostore. Nakon oslobođenja i završetka Drugog svetskog rata Belu Crkvu su napustili gotovo svi Nemci starosedeoci.
Ono što je interesantno, a posebno stranim turistima, jeste nesvakidašnja arhitektura, kultura, tradicija, spomenicim ali i mnogobrojna različita prezimena koja se i danas mogu pronaći kod meštana Bele Crkve najbolje svedoče o njenoj viševekovnoj multikulturalnosti.
Bela Crkva vekovima unazad bila je dom velikog broja različitih naroda, koji su svojim životom na ovom području ostavili neizbrisive tragove i istoriji, kulturi i tradiciji Bele Crkve i njenog stanovništva.
Raznovrsna prezimena ljudi koji danas žive u Beloj Crkvi, svedoče o tome da je u ovoj varošici nekada živelo mnogo više nacija i da se govorilo mnogo više jezika nego što je to slučaj danas. Danas u Beloj Crkvi možemo naići na mnogobrojna prezimena koja su u ove krajeve stigla iz različitih delova Evrope: mađarskih, italijanskih, rumunskih, jevrejskih, čeških, slovačkih, francuskih, nemačkih... Ipak, veliki broj tih prezimena danas samo po svom poreklu pripada drugim nacijama, dok njihovi nosioci najčešće imaju neku drugu nacionalnost.
Danas, Bela Crkva jeste većinski srpski grad, ali u njoj i dalje živi i radi veliki broj nacionalnih manjina. U Beloj Crkvi danas ima Rumuna, Mađara, Čeha, Slovaka, pa čak i Nemaca.
Svi ovi narodi, njihovi jezici, kultura, tradicija, navike i gastronomski specijaliteti čine Belu Crkvu tako jedinstvenom multikulturalnom zajednicom pogodnom za razvoj turizma i veliku turističku posećenost.
Ono što je još zanimljivije jeste da ovo malo mesto na jugu Banata koje zbog svojih izvanrednih prirodnih lepota nazivaju još i "vojvođanskom Venecijom", pogotovo zbog jezera koji su pravi biseri Srbije.
Upravo svojom različitošću, duhom, kulturom i tradicijom mnogobrojnih naroda koji žive u njemu tokom godine privlači veliki broj turista koji dolaze da uživaju u Beloj Crkvi. U jeku sezone u samo jednom danu ovo jedinstveno multikulturalno mesto poseti i po deset hiljada turista.
Kako turisti često znaju da kažu, u Beloj Crkvi vreme kao da je stalo, a stare barokne fasade, prelepi uređeni parkovi i mirne ulice sa kućama specifične arhitekture odaju utisak da ste se vratili u 18. ili 19. vek koje mame turiste iz svih krajeva Srbije, ali i šire.
Projekat je finansiran iz budžeta opštine Bela Crkva. Stavovi izneti u podržanom medijskom projektu nužno ne izražavaju stavove organa koji je dodelio sredstva.