Janika Balaž, legenda tamburaške muzike, simbol boemskog Novog Sada rođen je Lukinom selu (naselju grada Zrenjanina) 23. decembra 1925. godine.
Pročitajte i:
Ovaj muzičar kome osmeh nije silazio sa lica rođen je u romskoj porodici sa jakom muzikalnom tradicijom što mu je dalo preduslove da i sam krene stopama oca kontrabasiste i dede cimbaliste. Kažu da još nije naučio ni prva slova, kada je svirao na tamburici, bez nota, već po sluhu.Porodično ime njegovog oca bilo je Rac (Rácz), mađarski stari naziv za Srbe, ali je on preuzeo majčino prezime Balaž.
Odrastao je u Bečeju gde je počeo da svira violinu u lokalnoj kafani u svojoj desetoj godini. Kasnije je svirao u muzičkoj grupi "Braća kozaci" u okolini Subotice i Horgoša. Od 1948. do 1951. godine radio je za Radio Titograd u Crnoj Gori, gde je usavršio sviranje tambure.
Mnogim muzičkim velikanima bio uzor
Janika je učestvovao u više dokumentarnih i predstavnih filmova. Pesme "Osam tamburaša s Petrovaradina" (tekst Ratko Šoć, muzika Minja Vučetić) i "Primaši" su posvećene njemu. Tokom svoje karijere je radio s mnogim poznatim muzičarima, kao što su Zvonko Bogdan i Julija Bisak.
Od 1951. godine radio je za Radio Novi Sad koji se te godine osnovao. Tu je radio do kraja svoje karijere. Bio je član "Velikog tamburaškog orkestra".
Albert Ajnštajn je upisan na spisak znamenitih Novosađana, a evo i zbog čega
Proputovao je skoro čitav svet. Samo je u pariskoj Olimpiji svirao je čak 36 puta. Svirao je i pred kraljicom Elizabetom II, koja mu je nakon nastupa čestitala i naglasila da "te trenutke nikada neće zaboraviti".
Janika Balaž i njegova muzika su upotpunile dva velika filmska ostvarenja i to "Sakupljači perja" i "Biće skoro propast sveta".
Postoji jedna interesantna priča o velikom priznanju koje je dobio Janika Balaž, a sve se desilo 1972. godine kada je Novi Sad je posetio jedan od najvećih violinista svih vremena – David Ojstrah. On je svratio i u kafanu na Petrovaradinskoj tvrđavi, gde je Janika svirao sa svojim orkestrom. Oduševljen nastupom, ustao je i pred svima rekao: "Vi mene slavite kao najvećeg virtuoza svih vremena, ali ovaj čovek je veći umetnik od mene".
Poštovaoci njegovog lika i dela osovali su udruženje "Tamburica Janike Balaža" 10. februara 2001. godine u Novom Sadu, gde su se skupili svi stari Janikini saradnici, zaposleni u RTV Novi Sad, muzički urednici, etnomuzikolozi i muzičari, sa ciljem da očuvaju sećanje na njega.
U Novom Sadu je, posle njegove smrti podignut spomenik od belog kamena u prirodnoj veličini, vajara Lasla Silađija, i danas se on nalazi na Trgu Neznanog junaka, preko puta Petrovaradinske tvrđave.