Oglasilo se Narodno pozorište: PREMINUO legendarni glumac

Preminuo je glumac i dubler Alojs Švehlik (85), zvezda filmova Na krovu, Crni baroni, Smrt lepih srndaća, kao i serija Putevi kući i Ja, Matoni. 

Život ga nije mazio, ali je uprkos svemu uspeo da dva puta pobedi rak štitaste žlezde i vrati se glumi. Vest o njegovoj smrti potvrdilo je Narodno pozorište.

Švehlik je preminuo u sredu, 2. aprila, nešto posle ponoći, u svom domu, okružen najbližom porodicom. Portparol Narodnog pozorišta Tomaš Stanjek potvrdio je da je glumac prošle godine primljen u Kuću slavnih.

Nakon operacije tumora 2013. godine, Alojs Švehlik je izgubio svoj prepoznatljiv glas, koji je u svetu sinhronizacije pozajmljivao glumačkim legendama poput Džeka Nikolsona i Entonija Hopkinsa. Ipak, nakon šest meseci oporavka u rehabilitacionim centrima, glas mu se vratio.

Te iste godine, kada se poslednji put borio sa opakom bolešću, Švehlik je odlučio da napusti Narodno pozorište, gde je radio 25 godina. 

"Star sam i bolestan, a posla imam, na sreću, dovoljno“, rekao je tada povodom svog odlaska iz Zlatne kapije. A posla je zaista uvek imao – tokom bogate karijere ostvario je preko stotinu filmskih uloga. Jedna od poslednjih bila je glavna uloga u seriji "Ja, Matoni", gde je igrao zajedno sa svojim sinom Davidom.

Zanimljivo je da Švehlik prvobitno nije trebalo da igra osnivača čuvene karlovarske mineralne vode. Uloga je bila poverena Jiřiju Bartoški, ali je on u to vreme vodio borbu sa rakom limfnih čvorova, pa je morao da odustane. Švehlik je isprva oklevao da prihvati ovu ulogu, ali je na kraju ipak pristao. Ovo mu nije bio prvi zajednički projekat sa sinom – ranije su zajedno igrali u filmu "Operacija Srebrni A".

Kao istaknuti glumac i dubler, Švehlik je tokom karijere osvojio brojne nagrade. Dva puta je dobio nagradu František Filipovski (1999. i 2007) za sinhronizaciju filmova "Bolje ne može" i "Tajna Santa Vitorije", a 2014. godine primio je istu nagradu za celokupno stvaralaštvo u oblasti sinhronizacije.

Godine 2004. dobio je Nagradu pozorišnih novina za ulogu u predstavi "Iz tuđine", dok je 2021. osvojio prestižnu nagradu Talija za životno delo u oblasti dramskog glumišta. U 2024. godini primljen je u Kuću slavnih Narodnog pozorišta, čiji je član bio od 1988. godine. Nastupao je i na drugim praškim scenama – u Činohernom klubu, teatarskoj trupi JEDL, Pozorištu Viola, Pozorištu Na Jezerci, Dejvickom pozorištu i Pozorištu Na Zábradlí.

Bio je jedno od prepoznatljivih lica svoje generacije, kako na filmu, tako i na televiziji. 

Od sredine 70-ih godina počeo je da se pojavljuje u manjim filmskim i televizijskim ulogama. Glumio je u ratnim filmovima Sokolovo i Oslobođenje Praga, kao i u ostvarenjima Dim krompirovog lišća, Mladić i bela kit i Koncert na kraju leta. Veću ulogu imao je u dečjoj naučno-fantastičnoj drami Odisej i zvezde.

Tokom 80-ih godina, Švehlik je ostvario značajne uloge u serijama "Dobra voda" i "Bilo nas je šest", dok je u filmu "Smrt lepih srndaća" igrao izviđača.

U 90-im godinama sve se više okretao televiziji i postao jedno od prepoznatljivih lica češke male scene. Njegova filmografija obuhvata desetine naslova. Pojavio se u televizijskoj priči "Ukradeni kaktus", inspirisanoj delima Karla Čapeka, u intrigantnoj inscenaciji "Pilati Poncije", onog dana, kao i u filmu "Crni baroni", gde je tumačio jednog od oficira.

U filmu Jirija Mádla "Na krovu", Švehlik je zamenio Jana Trisku (80), koji je pre početka snimanja tragično preminuo nakon pada sa Karlovog mosta.