SVAKI SRBIN BI TREBALO DA GA OBIĐE: Manastir na obroncima Gledićkih planina čuva lekoviti ČUDOTVORNI KAMEN, a vernici mogu videti i BIBLIJSKE SCENE uživo
2000. godine svetinja je dobila na dar iz grada Jašija pokrov svete Petke sa jastučnicom
Svaki pravolslavni vernik bi trebalo da bar jednom u životu poseti ovaj manastir. Ako ne zbog njega samog, a onda zbog činjenice da jedino u njoj može videti najvažnije biblijske scene - od Hristovog groba, preko Golgote do deset Božjih zapovesti.
Na obroncima Gledićkih planina u Raškom okrugu, u neposrednoj blizini Kraljeva, Trstenika i Vrnjačke Banje, nalazi se selo Stubal u kome živi tek nešto više od hiljadu ljudi. A u blizini tog sela je i ostatak rimskog utvrđenja poznatog kao Jerinin grad.
To malo selo krije i jedan dragulj pravoslavlja - manastir Svete Petke, koji pripada Eparhiji žičkoj.
Danas slavimo SVETE MUČENIKE koji su trpeli STRAŠNE MUKE i stradali zbog VERE! Izgovorite reči ove MOLITVE za SPAS DUŠE i OPROŠTENJE
NOSITE LI NA SEBI "MALOG ĐAVOLA"? Sveštenik Aleksandar otkriva šta CRKVA misli o "UROCIMA" i "ČINIMA", posle ovoga ćete IZBACITI mnoge predmete iz kuće
Istorija manastira
Postoje predanja da je selo Stubal dobilo naziv po četvorougaonom kamenu koji podseća na stub, a koji se još odavnina nalazi u blizini sela. Veruje se da je taj kamen bio deo drevne crkvice, tačnije njen oltarski deo. U narodu postoji verujovanje da je ovaj kamen čudotvoran.
Smatra se da je nekadašnja crkvica bila izgrađena od trošnog materijala, jer njeni tragovi nisu sačuvani ni u temelju. Jedino što je ostalo iz tog perioda je kamen.
Na mestu današnje crkve 1906. godine je bila sagrađena crkva daščara koju je kasnije zamenila velika crkva.
Neko vreme Stubal je bio muški manastir, a njegov prvi monah i starešina, bio je upravo graditelj Stojan (monaško ime Sava). Od 1988. Stubal postaje ženski manastir.
Nejmar i monah Sava
Današnji izgled manastir Stubal je započet sa gradnjom 1970. godine. Pretpostavlja se da je sagrađen na mestu nekadašnjeg mnogo starijeg manastira. Početak radova na novom manastiru Stublu započeo je Stojan Komatović, seljak iz obližnjeg sela, koji je najpre kupio plac sa vidljivim ostacima nekadašnjeg manastira.
Sam Stojan je bio polupismen čovek, ali je svoj život, od momenta izgradnje manastira, posvetio veri. Oko sebe je okupio graditelje, slične sebi, polupismene, ali snažne u veri. Manastir je bio izgrađen do 1978. godine.
Novacem koji su ljudi ostavljali na svetom kamenu, Stojan je gradio crkvu, a za sve to vreme je on sam živeo u vrlo lošim uslovima i često je bio na meti zluradih ljudi, koji su ga čak i fizički maltretirali.
Svetinje
Od njegovog podizanja pa do danas, Stubal se razvio kao prava duhovna i kulturna riznica. Od samog početka izgradnje, ništa u vezi ovog manastira nije bilo slučajno.
2000. godine manastir je dobio na dar iz grada Jašija pokrov svete Petke sa jastučnicom. Od tada, svakog petka u 17. časova, služi se Moleban i iznosi pokrov radi celivanja.
Sveti kamen manastira Stubal
Osim pokrova svete Petke, manastir u Stublu poseduje i ostatak starog manastira, a to je tzv. "Sveti kamen" koji se nalazi u maloj crkvi, iza glavne manastirske crkve.
Reč je o čudotvornom kamenu, koji se od pamtiveka nalazio u selu i to na njivi koja je pripadala nekom Arseniju, za koga se zna da je bio rođen polovinom 19. veka. Taj Arsenije je bio oženjen izvesnom Rumenom, koja je bila udovica i imala je sina Tihomira Milosavljevića.
Dogodilo se jednom prilikom da je Arsenije, besan što mnogi dolaze na njegovu njivu zbog čudotvornog kamena odlučio da ga odnese i baci u obližnji potok. Kada se vratio kući, zatekao je Tihomira u teškom stanju i odmah se zbog svog dela pokajao. Otišao je po Sveti kamen i vratio ga na svoju livadu, posle čega je i Tihomir ozdravio.
Početkom 20-og veka su Arsenije i njegov pastorak na toj livadi sagradili omanju crkvu od dasaka, kako bi Sveti kamen bio zaštićen.
Kako ljudi nisu prestali da pohode Sveti kamen i da na njemu ostavljaju novac, to se sada Tihomir, kao vlasnik nije mogao dogovoriti sa crkvenim vlastima, pa je odlučio da proda tu livadu.
Vernici i danas često obilaze ovaj "Sveti kamen" i koriste ga za lečenje reume, glavobolje, zubobolje i drugih problema. Prislanjanjem ruke, glave, noge, kuka, stomaka ili bilo kojeg dela tela na njega smatra se da će biti isceljen.
Zanimljiv je podatak o izgradnji kapele, u kojoj se i danas čuva Sveti kamen. Inače, crkva koju su Arsenije i Tihomir podigli od dasaka je izgorela 1986. godine u požaru, koji je na Veliki Petak te godine izbio. Od tada, pa do 1988. godine je Sveti kamen bio opet na otvorenom.
Na Kosovu je u to vreme živeo i Dragiša Gojković, inače rodom iz Kolašina. Jednom prilikom su Šiptari provalili u njegovu kuću, naređujući mu da se iseli. Kako nije želeo da napusti svoj prag, Dragiša se sakrio na tavanu svoje kuće. Krenuli su da ga traže, a Dragiša je ispred sebe ugledao ženu u crnom, koja ga je oslovila po imenu i rekla mu da nema čega da se plaši, jer će ga ona zaštititi. Kada su došli do tavana, Dragišu tamo nisu videli i ostavši u čudu, napustili su kuću.
Nedugo nakon toga se Dragiša preselio u Vrnjačku banju, ali svoje imanje na Kosovu ipak nije prodao. Vrlo brzo posle požara, u kome je izgorela crkvica koja je štitila Sveti kamen, on je došao u manastir Svete Petke u Stubalu i svoju priču podelio sa monasima, napominjući da u znak zahvalnosti ovoj Svetiteljki želi da podigne novu crkvu o svom trošku.
Prema njegovoj želji, ta omanja crkva je posvećena Prepodobnoj mati Paraskevi, koju svake godine 27. oktobra praznuje Srpska pravoslavna crkva.
Biblijski park
Manastir pored pomenutih relikvija krasi i nesvakidašnja replika Jerusalimskih svetinja kao što su Golgota, Hristova grobnica. Tu je i pećina rođenja Isusa Hrista u prirodnoj veličini, dve kamene ploče sa 10 Božijih zapovesti i umanjena maketa planine Sinaj (Mojsijeva Gora).
Manastir je izuzetno dobro posećen. Veliki broj turista i vernika tokom letnje sezone dolazi u obilazak ovog manastira.
- Vreme za posete - Manastir je za posetioce otvoren svakog dana, i to tokom leta od 8h do 20h i zimi od 8h do 18h.
- Raspored bogosluženja - Nedeljom i praznikom: litrugija u 9h; Petkom: moleban i iznošenje pokrova u 17h
- Kodeks oblačenja: u manastir je preporučljivo doći pristojno obučen, u odeći koja prekriva ramena i kolena.