SRBIN GA LANSIRAO U FUDBALSKU LEGENDU: Vijali je obožavao "Čika Vujketa" i nazvao BESMRTNIM TRENEROM
Zlatne godine Sampdorije...
Nakon prepranog odlaska legende evropskog fudbala Siniše Mihajlovića, smrti legendarnog Pelea, svet se danas oprašta i od još jednog vanvremenskog fudbalera. U 59. godini napustio nas je italijanski fudbaler Đanluka Vijali, nakon duge i teške borbe protiv opake bolesti. O njegovoj impresivnoj karijeri zna se prilično dosta, ali je ipak detalj sa njenog samog početka, veoma upečatljiv ovdašnjim ljubitelijma fudbala. On glasi da je mlađanog Vijalija u vasionu lansirao niko drugi do srpski fudbalski stručnjak - Vujadin Boškov.
RONALDO VEĆ RADI NA NOVOM TRANSFERU AL-NASRA: Stiže Pepe da mu pravi društvo
BIVŠI REPREZENTATIVAC PRIZNAO: ”Namestili smo SVE MEČEVE na Mundijalu”
Treneri su kao operski pjevači. Ima ih mnogo dobrih, ali samo dvojica-trojica mogu da pjevaju u milanskoj Skali.
Ovako je pričao legendarni Vujadin Boškov čije se izjave i danas pamte i prepričavaju. Ali, nije Boškov samo po tome poznat. Njegova igračka i trenerska karijera je impresivna, a uspjesi koje je ostvario svrstavaju ga među najbolje u ovoj igri. Kao tehnički direktor doveo je Vojvodinu do titule 1966, a zatim je karijeru trenera gradio po Evropi. Sa njim na klupi Real je 1981. igrao prvo finale Kupa evropskih šampiona, poslije 15 godina - Liverpul je bio bolji. Iz Španije je otišao u Italiju, uveo Askoli u elitu 1986, a potom preuzeo klub iz igračkih dana - Sampdoriju.
Usledile su najimpresivnije godine u istoriji tima iz Đenove. U međuvremenu, trojac sa Ostrva - Lijam Brejdi, Grejem Sunes, Trevor Frensis - odlazi iz kluba, a Boškov okosnicu tima gradi oko domaćih igrača - Paljuke, Vjerhovoda, Maninija, Manćinija i Vijalija.
U prvoj sezoni sa novim trenerom Samp je zauzeo šesto mjesto.
Već naredne, osvojen je prvi trofej u novoj eri - Kup Italije. Nakon dva finalna meča sa Torinom i odlučujućeg gola Fausta Salsana u prodžetku revanša, Đenovljani su uzeli pehar koji im je garantovao plasman u Kup pobjednika kupova (KPK). Tamo su sledeće sezone eliminisali Norčeping, Jenu, Dinamo iz Bukurešta i Mehelen, da bi ih u finalu porazila Krojfova Barselona. Rane su zaliječene nekoliko dana poslije, kada je trijumfom nad Napolijem odbranjen italijanski Kup i ponovo izboren izlazak u Evropu.
Dok je Vijali stasavao i dok je postajao veliki igrač, jako bitnu ulogu u njegovom razvoju imao je "Čika Vujke", čuveni Vujadin Boškov, koji ga je trenirao čak šest godina.
Iz njihovog odnosa tada su se "rodili" sjajni rezultati, ali i veliko poštovanje, koje je Vijali iskazivao godinama, nazvavši srpskog stručnjaka "besmrtnim".
Ipak, bilo je u tom odnosu i uspona i padova dok su zajedno boravili u Đenovi. Boškov je u nekim intervjuima detaljno govorio o tome, kao i o fenomenalnom tandemu.
- Ko je bolji, Vijali ili Manćini? Luka je bio druželjubiviji. Da je Manćini imao manje agresivan karakter bio bi sjajan, jer je imao ogroman talenat, ali kada mu ne dodaju loptu on je počinjao da viče. Izašlo je tu nekoliko loših reči, koje nisu bile lepe, ali on je svakako bio jedan od najvećih igrača koje sam trenirao.
Popravni ispit
Čuveni Kup evropskih šampiona je 1990. odrađen je uspešno. Osvojen je prvi evropski trofej u klupskoj istoriji. Put do finala i meča sa Anderlehtom vodio je preko Brana, Borusije Dortmund, Grashopersa i Monaka. Finale sa Belgijancima u Geteborgu odlučio je Vijali golovima u produžetku.
Naredna sezona je i poslednja u slavnoj eri. Okončana je susretom sa Barselonom u finalu Kupa evropskih šampiona. Eliminisali su Rozenborg i Honved, a zatim u grupi osvojili prvo mjesto ispred Crvene zvezde, Panatinaikosa i Anderlehta. Susret sa Barsinim drim-timom na “Vembliju“ rešen je u produžetku kada je Ronald Kuman iz slobodnjaka matirao Paljuku. San o osvajanju Evrope, ipak, nije ostvaren.
Potom je kao dokazani napadač postao najskuplje plaćeni fudbaler u istoriji, jer ga je Juventus platio Đenovljanima čak 14,85 miliona funti. Na taj način "Stara dama" je rasparila kultni tandem Vijali - Roberto Manćini, a "Luka" joj se odužio i zajedno sa Fabricijom Ravanelijem, Aleksom Del Pjerom i Vladimirom Jugovićem 1996. podigao i trofej Lige šampiona.
Neki ga pamte i po narednoj, poslednjoj epizodi. Od 1996. do 1999. igrao je za Čelsi i bio jedan od prvih Italijana koji su toj ligi doneli šmek, veću popularnost i notu bez koje sigurno ne bi postala ono što je danas - takmičenje fudbalske snage, ali i majstorstva.
Ukratko, gde god da je bio, Vijali je osvajao trofeje i bio voljen. Zato cela Italija sada tuguje.
Sponzor vesti Premijer lige – sportska kladionica Meridian