UPOZNAJTE JEDAN OD NAJLEPŠIH DELOVA SRBIJE: Ove istorijske znamenitosti MORATE posetiti u istočnoj Srbiji
Nakon vrlo uspešnog predstavljanja na Sajmu turizma, Udruženje za turizam Privredne Komore Srbije nastavlja sa promotivnim aktivnostima.
- Sredinom maja meseca organizovali smo promotivnu turu Opštine Pećinci, a sada nastavljamo ka istočnoj Srbiji. Obilaze se svi lokaliteti tog kraja, uz obaveznu posetu Golubačkoj tvrđavi, Hajduk Veljkovom muzeju, Mokranjčevoj kući, Rogljevu, sa noćenjem u Rajcu. Degustacija lokalnih vina I gastronomskih specijaliteta ovog kraja u 9 podruma, vožnja džipovima kroz vinograde, obilazak Zaječara i naravno Felix Romulijane - izjavio je Dimitrije Ivanović rukovodilac službe za organsku proizvodnju.
- Ovaj kraj je uvek uključen u itinerere tura kroz Srbiju s obzirom na gastronomsku ponudu i kulturnu baštinu, ali i vrlo interesantna za investicije pogotovo u turizmu. Različite lokacije od SPA hotela sa izdatom građevinskom dozvolom, apartmana pored Dunava ili na Staroj planini, etno sela u dolini Timoka, parcela na skijalištu Crni Vrh, lovačkih kuća na Rtnju... - dodaje on.
OVO NE ZABORAVITE AKO KREĆETE NA LETOVANJE! Pogledajte koje je uslove nužno ispuniti i putujte spokojni0000
MESTO U KOME SE DOGAĐAJU ČUDESNA ISCELJENJA! Ovu svetinju u Srbiji poseti milion ljudi - iguman otkrio detalje
O ISCELITELJSKIM MOĆIMA OVOG MANASTIRA PRIČAJU I NARODI DRUGIH VERA! U celosti izgrađen po želji Svetog Save - događaju se čuda
Istočna Srbija je region raznolikosti. Samo u istočnoj Srbiji istog dana možete da pecate ili jedrite na Dunavu, relaksirate se u nekoj od banja, vozite bicikle po predivnom Golupcu ili ispijate najlepše vino u Rajcu.
Golubac - svetsko, a naše!
Golubac leži na najpoznatijoj evropskoj biciklističkoj stazi, a poznat je i po vodenim sportovima. Specifična ruža vetrova omogućava jedrenje. Manastir Tumane sazidan uoči Kosovskog boja, zadužbina je Miloša Obilića. U njemu se čuvaju mošti svetog Zosima Tumanskog i svetog Jakova. Ovaj predivni manastir pružiće vam mir i duhovni preporod. Gastronomski specijaliteti ovoga kraja omogućiće uživanje za sva čula, tu je takođe i nezaobilazna Golubačka tvrđava koja oduzima dah.
- Istorija Golubačke tvrđave vrlo je kompleksna, podignuta je na samom ulazu u Đerdapsku klisuru, na mestu gde Dunav najširi u svom toku. Tvrđava je predstavljala važno srednjovekovno vojno pogranično utvrđenje. Vrlo lako se mogao kontrolisati sav kopneni i vodeni put koji je povezivao istok i zapad, a strme i nepristupačne Ridanske litice, kao i sama reka, bili su joj prirodna zaštita. Zbog ovakvog položaja, tokom XIV i XV veka, pogranične sile, Ugarska i Srbija, a potom i Otomanska imperija, borile su se da osvoje Golubačku tvrđavu - ispričao je lokalni turistički vodič.
Zanimljiv je podatak da se prvi put u istorijskim izvorima Golubačka tvrđava pominje 1335. godine kao utvrđenje sa ugarskom vojnom posadom, ne zna se ko ju je i kada tačno podigao. Misteriju imena objašnjavaju srednjovekovne legende, a najpoznatija govori o osmanskom zapovedniku grada koji se zaljubio u lepu meštanku Golubanu. Odbijajući da uđe u njegov harem, Golubana je kažnjena tako što je okovana za stenu da bi se pokajala. Njeno odbijanje pokornosti turskom komandantu odvelo ju je u smrt. Po njoj, Tvrđava je dobila ime Golubac, a stena, koja i danas viri iz Dunava, nosi ime "Baba-kaj" ( tur. "pokaj se"). Golubačka Tvrđava, kao kulturno dobro od izuzetnog značaja, pripada i Rezervatu prirode Tvrđava Golubački grad, prostoru koji predstavlja ulazni punkt u Nacionalni park Đerdap.
Glavu dajem, krajinu ne dajem!
Savremenici Hajduk Veljka Petrovića kažu da su ga krasile junačke osobine, bio je neustrašiv, rodoljubiv, plemenit. 1803. godine odlazi u hajduke, a četovao je sa harambašom Stanojem Glavašem. Te iste zime, Stanoje ga šalje u jatake u selo Dubona gde upoznaje svoju prvu ženu Mariju.1807. godine postao je buljubaša i tada diže svoju Crnu Reku na ustanak. 1811. Karadjordje ga proglašava vojvodom negotinske nahije i u Negotinu provodi vreme sve do svoje pogibije 1813.
Hajduk Veljko Petrović imao je dve žene. Prva je Marija rođaka Stanoja Glavaša, sa njom je imao dva sina Radojicu i Radovana. Radovan je vrlo rano preminuo pa se o njemu malo zna, dok je Radojica imao čak i čitavo rodoslovno stablo i njegovi potomci su i dalje živi, prezivaju se Hajdukveljković, žive u Duboni, Gornjem Milanovcu i Beogradu. Druga ženu, Čučuk Stanu, uzeo je na prevaru i sa njom je bio do svoje smrti.
Hajduk Veljko nije mogao biti fotografisan do pogibije 1813.g. zato što fotografija u to vreme još nije bila pronađena. Za rekonstruisanje njegovog lika presudna su bila sećanja njegovih savremenika i brata Milutina Petrovića. Portret koji se nalazi u muzeju je portret mladog čoveka u crnogorskoj nošnji kojeg je Anastas Jovanović fotografisao 1851.g. i napisao na negativ ploči ime Hajduk Veljko.
Mokranjac - Začetnik novog muzičkog pravca u Srbiji
Najznačajniji srpski kompozitor, Stevan Stojanović Mokranjac, stvorio je muzička dela neprocenjive vrednosti i pokrenuo novi muzički talas u Srbiji. Njegovi sugrađani Negotinci odužili su mu se otvaranjem muzeja 1964. godine u njegovoj rodnoj kući, ali i spomenikom koji privlači posebnu pažnju mnogih turista iz zemlje i sveta koji sve više dolaze u ove predivne, krajinske predele. Muzej je od skoro takođe deo Asocijacije kuća i muzeja evropskih kompozitora, čime je samo potvrđena ogromna vrednost Mokranjčeve muzike.
Mokranjčeva kuća u Negotinu, sastavni je deo negotinskog Muzeja Krajine, a turiste privlači i svojom zanimljivom istorijom, jer se ni do današnjeg dana nije saznalo gde se kuća slavnog kompozitora tačno nalazila, iako je potvrđeno da je bila u centru Negotina. U prizemnom delu kuće nalazi se Galerija, a na spratu je muzejska postavka u kojoj se nalaze antikviteti koji prikazuju život i stvaralaštvo kompozitora od njegovog rođenja pa sve do njegove smrti. Radna soba kompozitora rekonstruisana je originalnim nameštajem.
Od nedavno uređena je i spomen soba kompozitorovog sina jedinca, Momčila Mokranjca, naučnika, Srbi ga često nazivaju i ocem toksikologije, kasnije, u svojim poznim godinama postaje dekan Farmaceutskog fakulteta i takođe prvi Srbin koji dobija Lavoazijeovu nagradu za doprinos nauci.
Muzej Krajine - kulturno srce Negotina
- Muzej je nastao 1934. godine odlukom Bana Moravske banovine sa sedištem u Nišu i jedan je od dva najstarija muzeja južno od Save i Dunava. Inicijativu da muzej bude sagrađen pokrenuli su viđeniji građani Negotina koji su u svojim kućnim kolekcijama već posedovali neke od eksponata koji su sada izloženi u muzeju - ispričao je kustos Muzeja Krajine Ivan Radosavljević.
U fondu muzeja nalazi oko 15.000 predmeta, od kojih su mnogi u stalnim postavkama raspoređeni u tri reprezentativna objekta, koji za sebe predstavljaju kulturna dobra: Arheološki muzej, Rodna kuća Stevana Mokranjca i Muzej Hajduk Veljka. U Arheološkom muzeju postoje tri zbirke: arheološka, etnološka, istorijska. Posebno zanimljive su etnološka i istorijska postavka, prva je podeljena u dva dela - u prvom delu prikazana je seoska sredina i predmeti kojima su se koristili, a drugi deo posvećen je gradskoj sredini, pa se na licu mesta može uporediti život na selu i u grada krajem 19. i početkom 20. veka. Istorijska postavka je posvećena Prvom svetskom ratu.
Carska palata Felix Romuliana
Arheloško nalazište, u Srbiji poznato kao Gamzigrad, nalazi se blizu Zaječara, u istočnoj Srbiji.
- Carska palata Felix romuliana jedini je od svih lokaliteta u Srbiji koji je od 2007. godine na listi svetske baštine UNESCO, što samim tim znači da značaj ovog mesta nadilazi granice države Srbije i tome svedoče brojni inostrani turisti - ispričao je Miloš Jakovljević.
- Priča vezana za Romulijanu tiče se čoveka koji se zvao Galerije i koji nije bio plemenitog roda. Njegovo poreklo, kao i tačan datum njegovog rođenja nije poznat, zna se samo da je rođen na mestu gde se sada nalazi palata i da je ime njegove majke bilo Romula (srećna, božanstvena Romula) - nastavlja on.
Gaj Valerije je majci u čast sazidao grandiozni dvorski kompleks, opasan bedemom od 20 odbrambenih kula, koji je sam car nazvao Romuliana. 298. godine počinje gradnja, da bi on nakon svoje abdikacije, koja je trebalo da se desi 313. godine, došao i proveo ovde ostatak svog života. Nažalost to se nije desilo, umro je dve godine pre isteka svog mandata, vrlo verovatno od neke polne bolesti ili raka. Pošto je osetio da mu je kraj blizu, žurno kreće ka Romulijani jer je gore nedaleko od palate, na brdu Magura, odredio mesto gde će biti sahranjen i diviniziran. Felix Romuliana nikada nije izgrađena do kraja.
Arheološka istraživanja započeta su 1953. godine, a pokazala su da u okviru gamzigradskih bedema postoji nekoliko palata i hramova. Tragovi boravka prvih stanovnika Gamzigrada otkriveni su severno od bedema kao i unutar naselja i tu su nađene kamene sekire iz 3. milenijuma pre nove ere, delovi grnčarije iz poznog bronzanog doba i bronzani nakit iz starijeg gvozdenog doba.