NA DANAŠNJI DAN RODIO SE SRPSKI NAUČNIK KOJI JE PROMENIO SVET: Zahvaljujući njemu zastava Srbije vijorila se na Beloj kući (VIDEO)
Jedan od najznačajnijih srpskih naučnika i pronalazača, osnivača američke svemirske agencije – NASA, veliki dobročinitelj, profesor u Njujorku na Kolumbija univerzitetu, dobitnik Pulicerove nagrade, prijatelj američkog predsednika Vudro Vilsona zahvaljujući čemu se zastava Srbije vijorila na Beloj kući i američkim institucijama rođen je na današnji dan, 9. oktobra 1854. godine u Idvoru, naselju u Južnobanatskom okrugu - Mihajlo Idvorski Pupin.
KO JE BIO ČUVENI GOSPODAR VUČIĆ? Ulica u Beogradu nosi ime jednog od najmoćnijih Srba (VIDEO)
GODIŠNJICA PRVOG BALKANSKOG RATA Na današnji dan Grčka, Srbija, Bugarska i Crna Gora objavili NAPAD na Osmanlije
HEROJ NAD HEROJIMA DO TEMELJA PODRIVAO OSMANSKU IMPERIJU: Razlozi zbog kojih se Karađorđe vratio u Srbiju 1817. godine
Pupinovi roditelji su se zvali Olimpijada i Konstantin, a imao je još četvoro braće i pet sestara. Oni su se bavili zemljoradnjom, te iako nepismeni, savetovali su ga da uči i da stiče znanje koje će ga voditi kroz život.
Završio je srpsku pravoslavnu osnovnu školu u Idvoru i nemačku osnovnu školu u Perlezu, naselju grada Zrenjanina. U početku nije bio naročito dobar učenik, ali vremenom se značajno popravio.
1869. godine je upisao gimnaziju u Pančevu gde je, zbog dobrih profesora, zavoleo prirodne nauke. Leti je sa drugovima čuvao goveda na pašnjacima, a noću je posmatrao zvezde što će postati osnova njegovih otkrića vezanih za telefoniju na velikim udaljenostima. Pošto se isticao kao vredan i talentovan učenik, uz pomoć sveštenika Vase Živkovića i nastavnika Kosa, dobio je stipendiju.
Odlazak u Ameriku
Kada je otišao u Ameriku, dodao je nadimak Idvorski da ga podseća na rodni grad i da istakne njegovo poreklo.
Prvi posao je našao u Filadelfiji gde je čuvao stoku. Uspeo je da uštedi neki dolar, a zimi je u Njujorku ubacivao ugalj u podrume. Sledeće godine se, uz drugarevu pomoć, zaposlio kao ložač parnih kotlova. Uporedo je učio engleski, grčki i latinski jezik u Kuperovoj biblioteci i upisao se u Kuperovu večernju školu. Najviše interesovanja je pokazao za elektricitet, a od literature je preferirao biografije uspešnih ljudi. U školi se pokazao kao dobar matematičar, a na poslu je napredovao u redovnog službenika.
1879. godine je položio prijemni ispit na Kolumbija koledžu u Njujorku. Zbog odličnog uspeha nije plaćao školarinu, a preživljavao je tako što je držao privatne časove i radio teške fizičke poslove. U prvoj godini je postigao dobre rezultate iz matematike i grčkog jezika zbog čega je dobio dve nagrade od 100 dolara.
Udovac i samohrani roditelj
1888. godine Pupin se oženio Amerikankom Sarom Katarinom Džekson iz Njujorka.
Imali su ćerku Varvaru, a brak je trajao osam godina jer je Sara umrla od upale pluća.
1892. godine je izučavao električnu rezonancu i pronašao je električno strujno kolo koje se primenjivalo u radio-vezama. Ovaj patent je prodao kompaniji Markoni. 1894. godine je objavio dva patenta: Aparat za telegrafske i telefonske prenose i Transformator za telegrafske, telefonske ili druge električne sisteme.
1900. godine je objavio četiri patenta: Tehnika razvođenja električne energije pomoću naizmeničnih struja, Električni prenos pomoću rezonantnih strujnih kola, Tehnika smanjenja slabljenja električnih talasa i aparati za to i Metod smanjenja slabljenja električnih talasa i aparati za to. 1901. godine telefonske kompanije Bel, Simens i Halske su kupile pravo da koriste Pupinov patent koji ga je učinio slavnim. Postao je redovan profesor teorijske elektrotehnike na Univerzitetu Kolumbija i nastavio je da izučava elektromagnetne fenomene.
U Narodnom muzeju, koji baštini legat ovog velikog naučnika, fizičara, stručnjaka na brojnim poljima kažu da je to prilika da se sagleda i Pupinova nesebična priroda darovanja na polju umetnosti.
U stalnoj postavci Muzeja pet je dela koje je Pupin lično poklonio Muzeju i još dva od 12 nabavljenih zahvaljujući zadužbinarstvu Mihajla Pupina.
Uspomenu na Mihajla Pupina čuva Obrazovno istraživačko društvo koje je 2011. godine pokrenulo medijsku „pupinizaciju” kroz najrazlicitije teme, čime je kako ocenjuju doprinelo da je danas ime tog velikog naučnika, izumitelja, dobrotvora i političkog radnika, pronašlo bolje i vidnije mesto u široj javnosti.
Umro je u SAD u martu 1935. godine gde je i sahranjen.