NA REVERIMA ODEĆE NOSI SE NEDELJU DANA: Zašto je za tu namenu izabran baš ovaj cvet? (VIDEO)
Biljka koja je poznata kao cvet feniksa
Na današnji dan, u 11 sati u specijalnom vagonu maršala Ferdinanda Foša u šumi Кompjenj u Francuskoj, sile Antante i Nemačka okončale su sukob u Prvom svetskom ratu i ovaj dan se u Republici Srbiji slavi se kao Dan primirja u Prvom svetskom ratu.
SA 16 GODINA DRŽALA JE PUŠKU U RUKAMA I UDARILA NA AUSTROUGARE: O ovoj heroini se danas malo zna, a zaslužuje večiti pomen
ČAČAK, OBRENOVAC, MLADENOVAC: Kako su gradovi u Srbiji dobili baš ova imena?
ČETA ĐAKA UMRLA JE U ISTOM DANU: Koji je razlog masakra u Kragujevcu?
Prvi svetski rat zvanično je okončan Versajskim mirom 28. juna 1919. godine, a ovaj državni praznik se u Republici Srbiji proslavlja od 2012. godine, a pre toga se obeležavao na prvim časovima u svim osnovnim i srednjim školama u Srbiji od 2005. godine.
Ono što je običaj na ovaj dan, odnosno u nedelji koja prethodi prazniku, jeste da ljudi, kao glavni motiv za amblem ovog praznika cvet Natalijine ramonde, ugrožene vrste u Srbiji, koju nose na reveru.
IZGLED
Natalijina ramonda je višegodišnja, zimzelena zeljasta biljka. Nije lekovita. Ima snažno podzemno stablo.Visoka oko 10 centimetara, i može imati do pet cvetova. Krunica joj je ljubičaste boje, a kao plod ima čahuru sa velikim brojem sitnih semena.
Ovaj cvet je u botanici poznat i kao cvet feniks jer i kad se potpuno osuši, ukoliko se zalije, može da oživi. Upravo je i to razlog zbog kojeg je izabran da bude glavni motiv za amblem praznika.
Otuda i simbolika „ponovonog rađanja“ Srbije koja je uspela da se oporavi nakon stradanja. Cvet Označava veru i nadu učesnika albanske golgote u svoj podvig konačne pobede na Solunskom frontu i povratka u otadžbinu nakon tri godine muka, neizvesnosti i borbe.
Dobila ime po kraljici
Nataljina ramonda dobila je ime po srpskoj kraljici Nataliji - supruzi kralja Milana Obrenovića.
Pošto je kralj voleo da boravi u Nišu, tadašnjoj drugoj prestonici Srbije, s kraljem i kraljicom uvek je putovao i dr Sava Petrović, dvorski lekar, obrazovan čovek koji je voleo je botaniku i duge šetnje.
Jednom prilikom, šetajući se okolinom Niša 1884. godine, uočio je još jednu vrstu ove biljke i dao joj ime Ramonda nissana - niška ramonda, ali joj to ime nije bilo suđeno. Zajedno sa Josifom Pančićem opisao je ovu vrstu i dao joj ime po kraljici Nataliji. Osim u Srbiji, Natalijina ramonda raste još samo u Grčkoj i Makedoniji, odn. na planini Nidže, čiji je najviši vrh Кajmakčalan, poprište najžešćih borbi na Solunskom frontu tokom Prvog svetskog rata.
GDE RASTE?
Biolozi kažu da je Natalijina ramonda preživela ledeno doba i danas naseljava područje centralnog Balkana. Može se naći u severnoj Grčkoj, Makedoniji, delovima Srbije. Ima je i u Botaničkoj bašti u Beogradu, a najlepša je u proleće, kada cveta. Ova biljka nalazi na spisku retkih biljaka Evrope, a u Srbiji je zaštićena vrsta, kao prirodna retkost.
