Čuveni srpski film "Leptirica" osvaja svet - prikazan u Americi: "Njegova jednostavnost čini ga zastrašujućim"

Jugoslovenski i srpski film "Leptirica" (1973), u režiji Đorđa Kadijevića, jedan je od kultnih horor filmova sa ovih prostora. Film je inspirisan pričom Milovana Glišića "Posle devedeset godina" i jedan je od prvih jugoslovenskih filmova koji obrađuje vampirsku tematiku.

Njegov uticaj se oseća i danas, a posebno je zanimljivo da je prepoznat i u međunarodnim filmskim krugovima. Najnoviji dokaz dolazi od Roberta Egersa, jednog od najcenjenijih savremenih horor reditelja, koji je snimio novu verziju "Nosferatua" a nije krio da je veliki obožavalac filma "Leptirica".

Nova verzija "Nosferatua" Roberta Egersa predstavlja dvostruki rimejk – kako originalnog nemačkog ekspresionističkog filma "Nosferatu: Simfonija užasa" iz 1922. godine u režiji F. V. Murnaua, tako i njegovog kasnijeg rimejka iz 1979. godine u režiji Vernera Hercoga. Film je bio jedan od najgledanijih u prošloj godini i izazvao je veliku pažnju kod ljubitelja sedme umetnosti.

Na nedavnom razgovoru u Linkoln centru, Egers je govorio o svom novom filmu i temama koje su ga inspirisale. Tokom intervjua sa filmskim programerom Danom Salivanom, najavljen je i poseban filmski program koji se održao u februaru pod nazivom "The Conjuring Nosferatu: Robert Eggers Presents". Ovaj program će uključivati selekciju filmova koji su uticali na Egersovu viziju "Nosferatua".

Egers je posebno istakao srpski film "Leptirica" kao jedan od naslova koji će biti prikazani, nagoveštavajući da će publika imati priliku da vidi kako se vampirski mit razvijao u različitim kulturama.

Inspiracija srpskim folklorom

Tokom razgovora, Egers je izjavio:

"Upravo sam snimio intervju o ovome i vežbao kako da izgovorim ime reditelja srpsko-jugoslovenskog filma iz 1970-ih pod nazivom 'Leptirica' (1973). U srpskom folkloru, kada vampiru zabijete kolac, koristite glogov kolac – dakle, drveni kolac – umesto metala ili hladnog gvožđa, kao u transilvanijskoj tradiciji. Nakon što ga probodete, morate obratiti pažnju na moljce ili leptire koji izleću iz kovčega, jer oni predstavljaju vampirovu dušu. Ako ih ne uništite, duša može opsesti nekog drugog i pretvoriti ga u vampira.

Ovo nisam uključio u svoj film, ali mislim da je fascinantan deo folklora. Film istražuje elemente koji nisu deo uobičajenih američkih vampirskih tropa. Zanimljivo je da vampir u filmu 'Leptirica' više podseća na vukodlaka, što se poklapa sa srpskim folklorom. Orlok, s druge strane, izgleda drugačije od Bele Lugošija, Kristofera Lija ili Frenka Langelje. On ne liči na vukodlaka, ali je takođe drugačiji od ovih prethodnih prikaza vampira.

U srpskom folkloru, vampiri piju krv iz grudi, što ima svoje korene u tradiciji, ali neću ulaziti dublje u to. Ono što je jedinstveno kod 'Leptirice' jeste da niko nije zabrinut zbog toga što se vampir pretvara u leptira – to je specifično za ovaj folklor. Iako je film naivan, njegova jednostavnost često ga čini veoma zastrašujućim. Ime reditelja je Đorđe Kadijević. Dakle, zabeležite u kalendarima – februar!"

Pored Leptirice prikazani su i ovi filmovi

Pored srpske "Leptirice" Đorđa Kadijevića, Egers je odlučio da se u ovoj selekciji filmova koji su ga inspirisali prikažu i sledeća filmska ostvarenja: "Nosferatu" (1922), "Svengali" (1931), "Lepotica i zver" (1946), "Velika očekivanja" (1946), "Pikova dama" (1949), Anrieš (1954) "Nevini" (1961) i "Veče uoči Ivana Kupale" (1968). Ovi filmovi, svaki na svoj način, oblikovali su njegovu viziju i pristup stvaranju nove verzije "Nosferatua".

Egers je posebno istakao važnost atmosfere i vizuelne estetike u ovim klasicima, koja se ogleda u njihovim senovitim kadrovima, mističnim pričama i jedinstvenom prikazu nadprirodnog. Inspirisan ovim ostvarenjima, on je želeo da modernom gledaocu predstavi horor film koji ne zavisi samo od efekata, već i od psihološke dubine i autentične jezive atmosfere. U njegovoj interpretaciji "Nosferatua" može se prepoznati duh ovih kultnih ostvarenja, čime se stvara most između klasičnog i savremenog filmskog izraza.